d'n Hadeejer december 2020

COLUMN Eugenio Huilen Big girls don’t cry van Frankie Valli, Crying’ van Roy Orbison, en korter bij huis Corrie en de Rekels, Huilen is voor jou te laat . Allemaal grote hits. Emotie, huilen verkoopt. Lachen en huilen zit volgens mij in hetzelfde hersendeel, het lucht ook op. Ik ben van het lachen, maar zeker ook van het huilen. En dat uitte zich al vroeg in mijn kindertijd. Bambi kwam ieder jaar op televisie rond de feestdagen. Mijn oudere broers wisten precies wat er te gebeuren stond. ‘Ons Reneeke ging janke, ochèrrum dè Reneeke toch!’ Maar ze deden het ervoor, die rotjong. Ik heb het ze nog steeds niet vergeven. Nou we toch uit de kast aan het komen zijn: ik jank nog steeds. Ik ken deze mensen niet eens, een ontmoeting in een verre uithoek ergens in Bolivia bij het televisieprogram- ma Spoorloos … waterlanders. Kan er niets aan doen, gaat vanzelf. Heerlijk. Samen huilen is nog indringender. Bij het heengaan van moeder Dora, kwam een van de ‘Pasjes’ met het lied Geen Kind Meer van Karin Bloemen aanzetten. Met zijn allen een potje zitten grienen, heerlijk. Sommige mensen mogen niet huilen, althans niet in func- tie. Pastoor Frank van Roermund kan niet zomaar iemand het Heilig Oliesel toedienen, en daar bij die familie een pot- je gaan staan grienen. Huisarts Tom Reith kan een slecht- nieuwsgesprek niet snikkend aanvangen. Ik ben trouwens niet de enige huilebalk bij d’n HaDeejer. Harrie Droesen kan er ook wat van. Hij moest even uithui- len. Welkom bij de club. Je zus Hannie kennende, ze zou er korte metten mee maken: ‘Nou jongen, niet zeuren, uit- huilen en opnieuw beginnen’. Jacques Herb schreef er een liedje over. Huilen van vreugde kan trouwens ook. Als Heesch bij Oss zou komen bijvoorbeeld. Of niet dan, Henk? Zalig kerstfeest, en een mooi 2021. Dat we meer mogen lachen. Eugenio 42 - d’n HaDeejer Weet u wat een biergruit is? Recognitiegelden? Schepen- bank? Het is allemaal te ontdekken in het boek ‘Dinther Heeswijk Loosbroek’, met als auteur plaatselijk lid Elle Klop. Drie-en-een-half jaar dook hij in de archieven van vooral het BHIC, de abdij, het kasteel en de heemkunde- kring. Geen gemakkelijke kost. Termen die je toch even na moet zoeken, soms even een bladzijde terug. Hoe zat het ook weer? Wel een imposant naslagwerk van 350 pagina’s. Wist u dat tijdens de Tachtigjarige Oorlog ook Heeswijk en Dinther eraan moesten geloven. Verkrachtingen, roof en brandstichting troffen ook onze gemeenschap. Weet u wat een drossaard is? En dat ‘gemene buren’ niet die lastige buren zijn, maar de bewoners van een buurtschap, een gehucht. Geen boek om op een zondagmiddag effe lekker door te nemen bij de kachel. Soms wel wat zware kost. Uit- gebreide informatie over de verhoudingen van het kasteel tot de ‘keuterboertjes’ en de kleine burgerij. De enorme in- vloed van de kerk, de pastoors en de protestante gemeen- schap. Buurtschappen en gehuchten worden beschreven en de familie Van Dinther (de ‘kolonisten’ en grondleggers van Dinther) komt aan bod. Uitgave ‘Dinther Heeswijk Loosbroek’ met als ondertiteling ‘De geschiedenis van de drie kleine biggetjes en de grote boze wolf’ ofwel de kleine burger en boer tegenover het grootkapitaal, de adel en de kerk. Drie keer raden wie het onderspit delft? De kaarten in het boek zijn wat onduidelijk. Op de web- site kunt u ze opzoeken, www.dewojstap.nl. Klik op de link ‘historische kaarten’. BOEKRECENSIE Boek Heemkundekring De Wojstap imposant naslagwerk