d'n Hadeejer februari 2020

d’n HaDeejer - 33 Een stukje achtergrond In 2016 heeft Lars van Lee de mbo-opleiding ‘Sport en Bewegen’ afgerond aan het ROC De Leijgraaf in Veghel. Binnen deze opleiding heeft hij de keu- ze gemaakt voor de studierichting bewegingsagoog. Hierbij help je mensen naar een zo groot mogelijke zelfstandigheid door middel van bewegen. Je stimuleert het gedrag van de deelnemer binnen zijn mogelijkheden om her- stel te bevorderen of te leren met beperkingen om te gaan. Vanuit de oplei- ding ging Lars stage lopen. Het eerste jaar heeft hij bij ’t Palet voor de klas gestaan, maar hij voelde zich daar net een politieagent. Het tweede stage- jaar werkte hij als fitnessinstructeur bij een sportschool, maar ook dat was het niet helemaal. In het derde stagejaar koos hij voor een stage bij de Wa- tersteeg, waar hij met ouderen werkte. Dit beviel hem zo goed, dat hij daar is gebleven en inmiddels een vast contract heeft. Dat hij al een invalcontract had voor hij zijn opleiding helemaal had afgerond, gaf een heel goed gevoel. Hij werkt er nu fulltime, verdeeld over de Watersteeg in Veghel en Odendael in St. Oedenrode. Waarom werken met ouderen? “Het werken met ouderen is echt leuk, want zij hebben altijd iets te vertellen. Ouderen weten dat wij ergens voor geleerd hebben, vertrouwen daarop. Ze willen beter worden en zijn vaak gemotiveerd om daaraan te werken. En bij mensen die niet willen bewegen is het de kunst om dat toch voor elkaar te krijgen,” vertelt Lars enthousiast. “Ik hou ervan om een praatje te maken, ik ben niet vies van een grapje of een goede mop. Dat breekt het ijs, waardoor ik mensen er soms toch toe kan aanzetten om in beweging te komen. Ook varieer ik veel in de oefeningen ommensen plezier te geven in het bewegen, van een spelletje of iets met muziek tot een virtual reality bril. We moeten inspelen op de behoefte van de cliënt.” Wat doe je zoal op een dag? “Mijn werk is ontzettend divers. Van het werken met individuele patiënten uit het verpleeghuis of mensen met kortdurend verblijf tot groepslessen en mensen van buiten de Watersteeg. Het is continu schakelen, dossiers lezen, verslagen maken, afstemmen met andere disciplines, zoals fysiotherapie en logopedie. Je moet goed op de hoogte zijn van wie je voor je hebt en waar- aan gewerkt moet worden. Geen dag is hetzelfde. Het doel is ommensen zo lang mogelijk fit te houden of weer fit te krijgen, zodat ze zoveel mogelijk zelf kunnen blijven doen. Dat kan met functioneel trainen (bijvoorbeeld oefenen met opstaan-zitten), krachttraining en valpreventie.Tijdens mijn opleiding heb ik een extra cursus sportmassage en fitnesstrainer gedaan en dat helpt mij erg tijdens mijn werk op gebied van anatomie en oefeningen die ik met ouderen kan uitvoeren. Buiten mijn werk zet ik dit nog in als begeleider van het eerste van Avesteijn, een hele andere doelgroep, maar ook erg leuk.” Wat zijn je ambities op werkgebied? “Ik ben iemand van de praktijk, werk het liefst direct met mensen. En dan wel met mensen die nog kunnen praten, ik hou ervan om met mensen te communiceren. Er is nog veel te ontwikkelen in mijn vak. Ik vind het leuk om te zoeken naar nieuwe of andere manieren om te bewegen. Die virtual reality bril waar ik het net over had, is iets nieuws. Die techniek gaat ons helpen om mensen op een andere manier te motiveren tot bewegen, even- tueel zelfs in hun eigen taal, ook voor niet-Nederlandstaligen met wie wij soms moeilijk kunnen communiceren. Voorlopig wil ik dit blijven doen. Dat ik een vervolgopleiding ga doen of iets heel anders, dat zie ik voorlopig niet gebeuren.” ‘Er zijn veel te weinig plekken voor oudere mensen om te wonen’ Tekst Francis van Venrooij Fotografie Rene Kuijs Vormgeving Ruth Mollema