d'n Hadeejer januari 2020

‘Normale dag’ bij deMMT “Als vlieger draaien we drie dagen of nachten aaneen- gesloten dienst. De dienst zelf is 12 uur en 45 minuten en mag onder voorwaarden uitlopen tot 15 uur en 30 minuten. Daarna ben je een aantal dagen vrij, want in zeven dagen tijd moeten we verplicht 36 uur rust heb- ben. Dit komt door de onregelmatigheid en onvoorspel- baarheid van het werk. Ik overnacht vaak in Rotterdam in verband met de reistijd.” Voor Geert ziet een ‘normale dag’ er als volgt uit. “Teams wisselen elkaar af om 07.00 uur en om 19.00 uur. De dienst begint om 06.30 uur met het bekijken van het weer, het checken van de technische staat van de helikopter en NOTAM’s (NOtice To AirMan). Hierin staan alle abnormale dingen die we onderweg tegen kunnen komen, zoals obstakelverlichting die niet werkt, vlieg- velden met afwijkende openingstijden of drones. Dan inspecteren de piloot en de verpleegkundige de heli en daarna worden alle zaken gebrieft met het team waarna we de heli ‘HOT’ gaan zetten. Oftewel: alles tes- ten om zo snel mogelijk te kunnen vertrekken indien nodig. Gemiddeld vliegen we namelijk wel 12 keer uit in 24 uur, waarvan ongeveer 50% cancels zijn. Die cancels moet je accepteren om het percentage te behalen waar je nodig bent en wél het verschil maakt.” “Rond de klok van 7 gaan we ontbijten en volgen ook tussendoor de taken van de dag naast het MMT-werk. Per station verschillen deze. In Rotterdam is het voor- namelijk beddengoed wassen, medicatie en medische spullen controleren op aanwezigheid en houdbaar- heidsdatum, bestellingen, het wassen van de heli etc. Piloten hebben ook nog neventaken zoals instructie, veiligheid, tanken, onderhoud database vaste lan- dingsplekken en het kleine onderhoud dat de piloten zelf verrichten waardoor de helikopter inzetbaar blijft. Aan het einde maken we de papieren in orde voor het opkomende team en gaan we naar huis of blijven we overnachten op het station.” Onvoorspelbaarwerk Hoe groot is de impact door alles wat hij meemaakt? “Het kan vrij veel impact hebben. Wij als piloten maken het minder heftig mee dan de arts en verpleegkundige, aangezien we in veel gevallen onze heli blijven bewa- ken. Soms springen we bij, omdat we beter hand-en- spandiensten kunnen verrichten voor ons team dan de politie, aangezien we de weg in onze tassen weten. Als alles ‘loopt zoals het loopt’, ook met de inzetten, heb ik echt geen stress tijdens werk.” In hoeverre krijg je als piloot dingen mee op het moment dat je een slacht- offer vervoert per heli? “Alles. We vervoeren maar in 4% van de gevallen een slachtoffer per heli en als we ie- mand vervoeren, is deze persoon vaak niet aanspreek- baar of wordt in slaap gebracht. Er zijn natuurlijk altijd dingen die je écht aangrijpen, bijvoorbeeld ongevallen met kinderen. Het team waarin je rouleert is relatief klein, iedereen kent elkaar goed en het is net familie. Alles wordt dus besproken en we praten erover, wat vaak erg goed helpt.” Dan komen we meteen bij de andere kant. En dat is wat hij zo leuk vindt aan zijn beroep als piloot. “Werken in een team. Vliegen is natuurlijk hartstikke leuk, maar dat wordt wel een kunstje. Niet een koud kunstje, want ik leer iedere dag nog bij als ik in de heli stap. Maar de interactie met het team is het mooist. Drie totaal ver- schillende beroepen en achtergronden. Daarnaast zijn wij als piloot ook een beetje de ambassadeurs van het team. De arts en verpleegkundige zijn ter plekke druk bezig waar jij vaak de heli bewaakt. Je kunt de vragen van mensen beantwoorden of mensen geruststellen. Onbekend maakt onbemind, mensen weten vaak niet veel dingen over het MMT.” D ’ N HADEEJER 35