d'n Hadeejer januari 2020

Tekst Anja Bekkers Fotografie Sanne van Rozendaal Vormgeving Eveline van Rijbroek ZELFBEWUST Er is power voor nodig om als man ‘stoer vrouwelijk’ in de wereld te staan. Als Willem me ontvangt in zijn huis op de Balledonk, verwart zijn uiterlijk me een beetje. We leerden elkaar 25 jaar geleden kennen en ik herinner me een lange, slanke man gekleed in zwart leren jack en spijkerbroek, enigszins onzeker. Nu schudt hij me stevig de hand en ziet er tot in de puntjes verzorgd uit met per- manente make up en lange roodblonde haren. Hij ziet er zwierig en zelfbewust uit, gekleed in een zwarte half- lange top, skinny broek en schoenen met hakken. Een- maal binnen kom ik terecht in een oase van warme kleuren, genoeglijke zitjes en prachtige kerstversierin- gen. “Waar zullen we gaan zitten?” Willem kiest voor de knusse keuken, waar ik kennis maak met Ari-An (63), zijn vrouw. Grijze krullen, hartelijk en spraakzaam. Onder het genot van een kop koffie vraag ik wat er is gebeurd de afgelopen jaren. WE ZIJN GELUKKIG SAMEN “Waar zal ik beginnen?” vraagt Willem. “Nou gewoon, hoe is het nu met je?” Breed lachend: “We zijn gelukkig sa- men!” Hij is alweer vijf jaar getrouwd met Ari-An, nadat zijn grote liefde Rika is gestorven in 2012. Diepe rouw, wanhoop en uiteindelijk het besef dat hij niet alleen wil- de blijven, zorgden ervoor dat hij op zoek ging naar een nieuwe partner. En dat is goed uitgepakt. Verrassend ge- noeg bleek Ari-An een achternichtje te zijn van Rika: de wereld is klein. MEZELF ONTDEKKEN “Doordat Rika ziek is geworden, ben ik de betrekke- lijkheid van het leven in gaan zien. Ik ben mezelf gaan ontdekken, meer mijn eigen gevoel gaan volgen en vrijer geworden. Dat is het voordeel als je ouder en onafhankelijker wordt. Ik heb nooit echt in vrouwen- kleren gelopen en ben lang zoekende geweest: wie ben ik, wat past nou eigenlijk echt bij mij?” Natuurlijk vroeg hij zich af of hij misschien homo was, of transgender. Maar nee, dit is wat het is, Willem is Willem, een man die ‘stoer vrouwelijk’ in de wereld staat. Gewoon zichzelf. “M’n kinderen, familie en kennissen hebben me de afgelopen jaren geleidelijk aan zien veranderen. Ari-An ook, gelukkig is ze ruimdenkend. Soms geeft ze me een zetje, maar de keuzes maak ik zelf. Voor- heen was ik een stil en teruggetrokken type dat niet op de barricaden stond of voor de troepen uit liep. Nu val ik op, soms word ik aangestaard of komen mensen naar mij toe. Ook word ik wel eens als me- vrouw aangesproken. Och, het is mijn leven, laat mij gewoon mijn ding doen.” Willem Juijn (65) onderging de afgelopen jaren een metamorfose en ziet er ‘stoer vrouwelijk’ uit. Hoe is dat zo gekomen? “Ik ben lang zoekende geweest: wie ben ik, wat past nou echt bij mij? Ik heb altijd van mode gehouden en zie het als een stukje emancipatie: een vrouw kan zich meer veroorloven dan een man, draagt jurken, broeken en make up. Waarom zou ik dat als man niet kunnen doen?”Willem is zelfverzekerder geworden en staat in zijn kracht. Hij is gewoon zichzelf. GROOT INTERVIEW Willem is Willem: gewoon zichzelf D ’ N HADEEJER 7