d'n Hadeejer juli 2020

d’n HaDeejer - 25 We blikken terug naar onze allereerste ‘Over de grens’ uit 2005. Irene van Zutphen (nu 31) verblijft vijf weken in Japan, waarvan ruim drie weken bij een gastgezin. Ze is daar met een groep Europese scholieren. Ieder van hen heeft een familielid dat tijdens de Tweede Wereldoorlog in een Jappenkamp heeft gezeten. Zo ook de over- grootvader van Irene. Ze zijn daar op uitnodiging van de Japanse regering met als doel elkaars wereld beter te leren kennen. Heeft deze reis Irenes leven beïnvloed? AZIATISCH Als ze de deur opendoet, draagt ze geen Japanse kimono. Nee de yukata ligt in de kast als mooie herinnering. “Ik vond het heel spannend toen. Want net zestien jaar oud en dan vijf weken in een compleet andere om- geving. Mijn gastouders noemde ik otosan en okasan: vader en moeder. Ik voelde me daar heel welkom en werd behandeld als een echte dochter. Via Facebook en mail heb ik nog contact met hen en mijn ‘gastzussen’. We sturen elkaar kerstkaartjes en af en toe een pakketje met lekkere pro- ducten uit het land. Ik ben erg van de Aziatische keuken gaan houden. Heerlijk die noedelsoep daar. Met ingrediënten uit de toko maak ik in- middels, net als mijn gastmoeder, heerlijke Japanse curry. Yuzu is mijn favoriete drankje. Ze éten niet alleen met stokjes, ze gebruiken ze ook bij het koken.” REISLUSTIGER “In Japan is er een wereld voor mij opengegaan. Drie jaar na de reis heb- ben we in Tsjechië een reünie gehouden met een aantal reisgenoten. In 2016 ben ik met mijn moeder naar Indonesië geweest. We hebben toen in Bandung de plek bezocht waar mijn overgrootvader geïnterneerd is ge- weest. Hij werkte als schipper bij een Britse maatschappij. Via documen- tatie van het Rode Kruis weten we dat toen de oorlog uitbrak, het schip genoodzaakt was om naar Indonesië te varen. Daar werd iedereen met een uniform opgepakt. Vanaf 2005 heb ik veel landen bezocht. Dit jaar zouden we naar Vietnam gaan, maar dat gaat vanwege corona niet door. WEERZIEN Twee jaar terug ben ik met mijn vriend teruggegaan naar Japan en heb mijn gastouders weer ontmoet. Japanners zijn bescheiden, beleefd en erg behulpzaam en wachten overal netjes op hun beurt. Je krijgt overal en altijd een vriendelijk knikje. Eén keer was mijn gastmoeder, die nogal chaotisch is, haar portemonnee vergeten in de supermarkt. Toen ze vier Beroepskeuzetest onnodig dankzij Japan ‘Heerlijk die noedelsoep daar’ HOE IS HET NU MET Tekst Thea van der Doelen Fotografie Sanne van Rozendaal Vormgeving Collette Bosch