d'n Hadeejer juli 2020

WEER THUIS Thuis aangekomen wordt hij met confetti- kanonnen verwelkomd door Imke en Jens. “We hebben met zijn allen een potje staan janken. Ik ben niet per se emotioneel, maar ik had ze zó gemist. Ook de reacties van mensen uit het dorp waren overweldigend. Het hele huis stond vol met bloemen en we hebben honderden kaartjes gekregen.” Ook nu wordt Reinier geconfronteerd met zijn beperkingen. “Je denkt, ik pak het wel op, maar je fysieke kracht belemmert je in je doen en laten en de eerste dagen was ik na de kleinste activiteit al doodmoe. Ik vond het ook lastig om mijn grenzen aan te ge- ven en kreeg veel te veel prikkels.” Inmid- dels is hij al enige tijd aan het revalideren in de Tolbrug: met begeleiding van een ysiotherapeut, een ergotherapeut, een bewegingsagoog en een maatschappelijk werker gaat hij goed vooruit. “Ik luister nu veel beter naar mijn lichaam en neem het zoals het komt. Ik oefen heel veel en heb ook zwemtherapie.” Hij is ervan overtuigd dat hij straks weer gewoon kan werken. “Maar werken gaat niet meer mijn leven bepalen. Eerst beter worden en tijd met mijn gezin doorbrengen. Ik ben heel trots op Christel en de kinderen, zij hebben het zó goed gedaan. Daar kun je alleen maar dankbaar voor zijn. Sommige mensen zeggen dat ik pech heb gehad, maar ik vind dat ik geluk heb gehad dat ik er nog ben.” Lange tijd is er een grote woningnood geweest. Maar die periode is duidelijk voorbij. Er is veel te veel gebouwd en nu zitten we met een woningoverschot. Het is zelfs zo dat de paar aanleunwoningen die de afgelopen maanden wel bewoond waren, nu al weer verlaten zijn. Vaak hebben de bewoners niet eens schoongemaakt en een grote takken- zooi achtergelaten. De meest mislukte bouwcomplexen zijn de nieuwe rijtjeswoningen die je overal in en rond HaDee ziet. Sommigen willen er best wonen en hun buurt schoonhouden, maar niet als de buren zo dichtbij zitten. Want het is het soort volk dat er een behoorlijke territo- riumdrift op nahoudt. Lokale projectontwikkelaars probe- ren van alles om bewoners te lokken die iets komen doen aan de overlast. De meeste staan echter leeg, want er zijn simpelweg niet zoveel potentiële huurders. Een uitzonde- ring is de aannemer die be- woners gestrikt heeft met Bernebier. Er wonen – hoe kan het ook anders - pimpel- mezen. Daarnaast zijn veel bouwprojecten door de ge- meente overbodig gemaakt De enthousiaste bouwers moeten zichzelf wel een keer krabben, achter de oren wel te verstaan. De illegale bouwsels kunnen beter gesloopt worden en vanaf nu gere- guleerd worden in het gemeentelijk bestemmingsplan. Zo niet, dan kunnen we naar de vogels fluiten. Harrie Droesen Wel huis, geen thuis d’n HaDeejer - 9 Tekst Liseth KuijS Fotografie Eefje Voets en aangeleverd Vormgeving Ruth Mollema