d'n Hadeejer maart 2020

14 - d’n HaDeejer Eén van de eerste grotere medische projecten is VISHWAS. Dit vervult een voortrekkersrol bij de voorlichting, preventie en behandeling van HIV/aidspatiënten in de regio Indore (midden India). Sinds 2003 wordt dit mogelijk gemaakt door de fundrai- singactiviteiten van Operatie Injectie, een organisatie van boven- bouwleerlingen van Gymnasium Bernrode. Carlo: “Vishwas heeft een speciale plaats in ons hart: we zijn klein gestart en intussen is het een groot succes, mede door de enor- me inzet van de Sisters of the Holy Spirit. Het project heeft inmid- dels meer dan 6.000 mensen in behandeling. Door bijvoorbeeld HIV positief zwangere vrouwen te behandelen met moderne aidsremmers, is de aidsbesmetting bij pasgeborenen vermin- derd van 40% naar 2%. Daarmee maken we echt een verschil. Naast medicijnen, zijn we aan de slag gegaan met voedingssup- plementen en vitamines om het resultaat van de behandelingen te verbeteren. Ook gaan social workers er op uit om voorlichting te geven aan risicogroepen zoals prostituees, homo’s, transsek- suelen en truckchauffeurs.” Ze zijn er trots op dat Cordaid in 2009 Vishwas uitroept tot het derde beste NGO aidsproject wereldwijd. In 2013 krijgt Vishwas bovendien een hoge onderscheiding uit handen van de minister van volksgezondheid van de Indiase deelstaat Madya Pradesh. Sinds die tijd is er een goede verhouding met de Indiase over- heid en mede met hun (financiële) ondersteuning kunnen ze met de Sisters of the Holy Spirit het project uitbreiden naar meerdere plaatsen in India. Het verschil maken In 2004 starten ze basisgezondheidszorg op het platteland van Gulbarga. Artsen gaan met een busje naar de 90 dorpen, waar ze zorgen voor spreekuur op locatie. Norbertijnen van de Abdij van Berne laten er een school bouwen, in overleg met de Sacred Heart Brothers. Carlo en Trees besluiten op hetzelfde ter- rein een klein ziekenhuis plus revalidatiecentrum te laten bou- wen voor de allerarmsten, het Theresa Hospital. Ze zorgen voor een laboratorium en röntgenapparatuur. Er zijn anderhalf per- soons bedden, zodat moeders ’s nachts bij hun kinderen kunnen slapen. Artsen helpen TBC- en HIV/aids patiënten, die het zonder deze hulp niet zouden overleven. Bovendien geven social wor- kers voorlichting op scholen en organiseren ze rally’s, demon- stratieve optochten en shows op straat, waarin het publiek op ludieke wijze via toneel en zang geïnformeerd wordt over hygiëne, vrouwenrechten, HIV/aids en hulp voor gehandicapten. Ze schenken meerdere ambulances, die ingezet worden tijdens ‘medical camps’. Social workers gaan naar de dorpen, zien wat er speelt en wat de behoeften zijn op het gebied van gezond- heidszorg. Zij geven voorlichting en zorgen dat de mensen naar het spreekuur komen. Daar onderzoeken artsen hun klachten en krijgen ze medicijnen. Ook prikken ze bloed om in het labo- ratorium te testen op ziektes zoals TBC en HIV/aids. Ze zien veel kinderen met aangeboren afwijkingen zoals klompvoetjes, die ze helpen met fysiotherapie en/of een operatie, zodat ze (weer) kunnen lopen. Trees: “Die kinderen hebben zo’n wilskracht. Door te revalideren komen ze absoluut een stuk verder in hun leven.” Op dit moment laten ze vijf kilometer verderop een nieuw ziekenhuis bouwen voor de middenklasse, aan de rand van Jewargi. Carlo: “Projecten kunnen alleen toekomstbestendig zijn als ze geld genereren. Dus met het geld dat de rijkere midden- klasse betaalt, kunnen we het Theresa Hospital voor de aller- armsten (blijven) financieren.” Vertrouwen Loslaten, hoe bevalt dat? Carlo: “Heel slecht! Ik heb het ge- voel dat ik iets moet doen, terwijl ik niets hoef. Ik loop naar m’n praktijk, nu de werkplek van de stichting, en dan maak ik een lijstje met zaken die ik moet regelen. Maar dat hoeft niet meer, dus ik ben aan het afkicken. Ik krijg letterlijk en figuurlijk jeuk van de spanning: ’t zal gewoon een soort ontwennings- periode zijn. Ik heb natuurlijk genoeg bezigheden, maar het gevoel dat ik zinvol bezig ben is weggevallen.” Trees schenkt ‘Ze hebben zo’n wilskracht, die kinderen’