d'n Hadeejer mei 2020

6 - d’n HaDeejer REGISTREREN Mignon van den Wittenboer (48) woont nagenoeg heel haar leven aan de Stoppelveldseweg. Met als achterland De Klotbeek ging ze als kind al vroeg op ontdekking. “Op blote voeten liep ik naar De Klotbeek, door bramen, mod- der, op avontuur. Van alles kwam je tegen. De wateraard- bei, die je nu niet meer ziet, heel veel echte koekoeksbloe- men.” Ze is in de ban van vogelgeluiden. Van de zanglijster, de putter, de zwartkop, de gekraagde roodstaart, het rood- borstje, de fitis. De fitis? “Heeft het uiterlijk van de tjiftjaf, alleen zijn geluid is helemaal anders. Ik loop constant te re- gistreren. Elk vogelgeluid te tellen. Ik ben wel blij als ik voor het eerst de grasmus weer hoor en hij zich na zijn over- winteringsperiode weer meldt. Dan krijg ik het voorjaars- gevoel. Hier rond het huis is het een paradijs voor vogels. Maar liefst 112 soorten heb ik hier gespot of gehoord. Het lijstje breidt zich alleen maar uit.” Uit het niets is ze gefo- cust. “Hoor je? De koekoek! Voor het eerst dit seizoen hoor ik hem weer. De koekoek parasiteert. Hij legt zijn eieren in de nest van een andere soort. Het liefst bij de karekiet. Het gaat niet best met de koekoek. Vroeger zag je hem veel in Brabant. Het is een optelsom: klimaatverandering - minder vogels - minder nesten - minder koekoeken. Maar er is ook goed nieuws. Soorten die we lang niet meer gezien heb- ben, melden zich weer. Zes jaar geleden bij De Maashorst het eerste ravenpaar sinds honderd jaar. In Heeswijk is de raaf inmiddels ook gespot, in de buurt van De Kersouwe.” SOORTENRIJKDOM Mignon is werkzaam bij Natuurcentrum De Maashorst. Ze maakt gasten wegwijs in het natuurgebied, geeft rondlei- dingen, doet de inkoop, planning en heeft beheerstaken onder haar hoede. Daarnaast stuurt ze de Rangers aan. Ze is lid van de Vogelwacht Uden e.o., zit daar in verschil- lende werkgroepen, is hoofdredacteur van het clubblad Het Bruujsel en doet presentaties. Ze is lid van de fotoclub Natuur in Beeld te Middelrode. “Ons streven in De Maashorst is een natuurgebied van 2400 hectare. Een kern waar geen bezoekers komen en een kleinere recreatiezone. Door de grazers neemt de di- versiteit toe. Hun aanwezigheid stimuleert de soortenrijk- dom van vlinders, vogels en planten. Zelfs de das laat zich op klaarlichte dag zien. Ik heb eens 20 reeën gezien tussen de wisenten.” BOERKA Mocht u iemand opmerken, waar dan ook in HaDee, geca- moufleerd, in het water, De Leijgraaf, De Aa, of in De Klot- beek, geen paniek. Grote kans dat Mignon bezig is een fo- tootje te schieten. In haar boerka, zoals ze zelf zegt, maakt ze de meest prachtige natuurfoto’s. Soms maar liefst vijf uur achtereen in het water om die éne juiste kiek te ma- ken. “In de zomer onder mijn boerka een badpak, in het voorjaar en in de herfst heb ik een waadpak. Het liefst ben ik in mijn badpak. Het contact met de natuur is dan het sterkst. Het is een heerlijk gevoel om de modder tussen je tenen te voelen. Ik heb totaal zestig uur op één plek in het water gezeten. Er was een ijsvogelnest, en ik wist onge- veer wanneer de jongen uit zouden vliegen. Plotseling leek het of het mannetje in paniek was. Onrustig, roepen. Een rat? Een hermelijn? Roofvogel? Nee hoor, niets van dit al- les. Hij riep een van de jongen om uit te gaan vliegen. Voor ik het wist, was het jong al weg, met het mannetje. Zestig uur gezeten, geen foto! Een kwartier later komt vadertje terug en vliegt het tweede jong uit. Het mannetje heeft een libellarve in zijn snavel, gaat het jong voeren. Precies twee seconden had ik. Gelukt!! Blij word ik van heel lang ergens naar toe werken, zo’n foto is daar een goed voorbeeld van. De reis is bij mij altijd leuker dan de aankomst. GROENE MAFFIA Ze maakt van haar hart geen moordkuil, ziet wel goede dingen, maar maakt zich ook zorgen. “Als ik vroeger naar school fietste, zag ik overal veld- leeuweriken, pinksterbloemen en paardenbloemen in de wei. Sinds de boeren zijn overgegaan naar intensieve productie, is daar niets meer van over. In het buitenge- bied is het aantal insecten met 90% gedaald. De indivi- duele boer kun je daar niet op afrekenen. Een natuurmens door en door. Neemt geen blad voor haar mond. Heeft een kadaverplek in haar achtertuin en maakt de meest prachtige foto’s. “Hartstikke gek”, zegt ze zelf. Dat moet ook wel, als je vijf uur achtereen in de Leijgraaf gaat zitten voor één foto. Tekst Rene van de Pas Fotografie Rene Kuijs Vormgeving Ruth Mollema