d'n Hadeejer november 2020

diepe oerwoud van Suriname hoorde bij het werk. Daarvoor overlegde ik vaak met het dorpsbestuur, waar ik veel van ge- leerd heb.” Hun derde zoon wordt geboren in Paramaribo, Willem. Hij bleek totaal onverwacht een rhesusantagonisme te hebben, waar- door hij een forse bloedarmoede kreeg. “Het was spannend om op tijd O negatief bloed te krijgen voor hem. Uiteindelijk bleek één van onze beste vrienden deze bloedgroep te hebben en heeft hem in totaal vijf bloedtransfusies gegeven! Nu, 21 jaar na deze spannende tijd, noemen zij elkaar nog steeds ‘bloed- broeder’!” Heeswijk-Dinther Tijdens de jaren in Suriname overlijdt zijn moeder na een zwaar CVA op 63-jarige leeftijd. Daarmee valt de mantelzorg weg voor zijn vader, die Parkinson heeft: hij moet naar een verzorgings- huis. “Het was moeilijk om zo ver op afstand te zitten; ik ben in die periode regelmatig heen- en weer gereisd, maar heb ook veel zorg aan mijn zussen over moeten laten. Terug uit Suri- name, kwamen we in het verlaten, ontzielde huis terecht in Eindhoven. Heel langzaam heb ik het opgeruimd, alles in mijn handen gehad.” Hoe zijn ze in Heeswijk-Dinther terecht ge- komen? “Tom Reith kenden wij goed vanuit de huisartsenoplei- ding in Utrecht. In 1999 stuurde hij een fax naar Suriname of we ervoor voelden om samen met hem de huisartsenpraktijk van Carlo en Trees van de Bilt over te nemen. Die kans grepen we met beide handen aan, omdat we het prettig vinden om te werken in een dorp met een sterke sociale structuur. Dat is ge- zonder voor de mens en je kunt als huisarts betere kwaliteit leveren. Sinds 2000 wonen en werken we met heel veel plezier in Heeswijk-Dinther, we voelen ons hier thuis.” Opleiden, trainen, advies “We zijn allebei drie dagen gaan werken op de praktijk, zodat we onze andere werkzaamheden konden plooien rondom de kinderen. Ook ben ik twee keer zeven jaar trainer geweest voor de hockeyteams van Joris en Willem. En zelf heb ik jaren hockey-competitie gespeeld op zondag met de veteranen. In 2003 hebben we mijn vader vanuit Eindhoven naar de Laverhof Heeswijk-Dinther gehaald, zodat ik er meer voor hem kon zijn. Uiteindelijk is hij 80 geworden en in 2009 overleden.” In 2005 begint hij met het opleiden van huisartsen. “Dat doe ik heel graag: ik vind het fijn om mijn ervaring te delen, je houdt contact met de wetenschap zoals die nu is en je krijgt jong leven in je praktijk. Intussen hebben we met z’n drieën al vijftien huis- artsen opgeleid.” Jarenlang is hij docent op het Radboudumc in Nijmegen, waardoor hij zorgt dat de competenties van de huis- artsopleiders up-to-date blijven. Hij voegt Traveldoctor toe aan de praktijk, een reiswinkel met vaccinaties en adviezen voor mensen die naar de tropen gaan. Zo kan hij zijn kennis blijven gebruiken en stuurt drie assistentes aan, die hiervoor gediplomeerd zijn. Drukke jaren In 2015 krijgt hij de kans om vanuit het Radboudumc de net gestarte huisartsopleiding in Suriname te ondersteunen. Hij or- ganiseert met twee andere huisartsen een jaarlijks congres in Paramaribo en maakt jaarlijks stages in Suriname mogelijk voor Nijmeegse huisartsen in opleiding. ”Ik blijf het heel inspirerend vinden te werken met enthousiaste jonge huisartsen in oplei- ding, of dat nou in Suriname is of in Nederland. Wat gaat goed? Wat kan beter? Waar zit een blinde vlek? Maar ook ik leer ik er veel van, zoals: waar zit mijn blinde vlek…!” Hij gaat naar de stranden van Lesbos, waar hij werkt voor de stichting Bootvluchteling, een heftige tijd. Ook zet hij een ‘twin- ningproject’ op met Buitenlandse Zaken: “Zodat huisartsoplei- ders en docenten van de Surinaamse huisartsopleiding naar Nijmegen kunnen komen ommee te kijken hoe we het hier doen, om inspiratie te doen en zo hun eigen opleiding te versterken.” Het zijn drukke jaren, waarbij hij dit doet naast zijn werk als huis- arts, het management van de praktijk en de diensten. Tijd om gas terug te nemen en zich te focussen op de uitbreiding van de praktijk naar een gezondheidscentrum. Gezondheidscentrum Waar staat hij nu? “Twintig jaar geleden begonnen we met de bouw van een nieuw huisartsenpraktijk in de Heilaren, waar later de fysiotherapie bij aansloot. De praktijk is gegroeid van drie huisartsen en twee assistentes naar zeventien profes- sionals. Binnenkort wordt de praktijk uitgebreid met een stuk nieuwbouw, zodat er ruimte komt voor een diëtiste, logopediste, podotherapeut, cesartherapeut, consultatiebureau, psycholoog, thuiszorg, orthopedagoog, medische hulpmiddelen, prikpost en dependance van de apotheek. Eigenlijk is dan de cirkel rond: zijn vader ervaarde in Eindhoven al, dat de samenwerking van professionals in een gezondheidscen- trum de toekomst is. Damiaen: “Zo kunnen we de lijntjes kort houden, even bij elkaar binnenlopen en overleggen. We kunnen op deze manier efficiëntere en betere gezondheidszorg leveren, met name in de ouderenzorg en jeugdzorg vinden we dat erg be- langrijk. Daar spelen we op in met ons nieuwe gezondheidscen- trum.” d’n HaDeejer - 11 10 - d’n HaDeejer