d'n Hadeejer oktober 2020

d’n HaDeejer - 15 Van pis tot heffing Alle smerreg wôter van de geut en de was liejp bons vruger langs de stoep durt gutsgat nor de sloot langs de weg. Twee kirres per joor makte onze vodder dè gutsgat skon mè un bats. En detter wel ’s oijt wè stonk, och door han ze schijt oan. De pis- sebedden lééfden gère in de buurt. In de lóóp van vurrigen eeuw wurden er steeds meer gebouwd int turp en veul slóte wurde dichtgegoid. Toen ist riool uitge- vonde. Dè is één groot gutsgat middenin de stróót wor ge alles wè stinkt in kunt loate lóópe. Pleej en pisbak kwame binneshuis en ‘t partikulier gutsgat is verdwene. De geminte ha dè riool oa- ngelit, en iedereen krig ‘r rècht op, rècht nort riool. Rioolrècht noemde ze dè. Ge moester wel vur betoale. De mense moese betaole noave- nant desse piste, schete of waaste. Nou is den inne stront gro- ter ès den andere. Mar bèj moete durgespuult worre. Umdur- rum han ze de hogte vant rioolrècht gekoppeld oan de kubieke meters wôtter die ge per jóór verbrûkt. Sommigte mense linne unne stéén in de stortbak, want dè schilde elke keer drie liter wôter, ès de vrouw ha zitte pisse. Wijer waarder gin gezeik, ie- dereen tevreje. Ze hen driej jóór geleje ‘t rioolrècht bè de geminte afgeschaft. Tis un heffing geworre, die ze optelle bè oew aander belastinge. Dè gi zo: hoe duurder degge wónt, hoe duurder degge zit te schijte. Zuinig mè wôtter hè gin zin mer. En wie huurt, die pist vort vur niks, want ze hen den afvoer hillemol losgekoppeld. ’t Lekt ’t wilde weste wel! Mar ge makt menne Hisse pis nie lauw: volges men is hier behoorlek wè stront oan de knikker. Nou moete nie tege de kerk oan pisse. Toch hebbik un dil purtèje unne lelleke brief geschreve, want ik loat m’n èige’t glazuur nie van de pot af pisse. Gellie pist er néve, hebbik geschreve. En: ès ik zôn kont ha, ging ik mèrge nog immigrere nor Den Bôs. Mar ze wisse door van de prins gin kóót. ’t Antwoord waar èsdè ik nie moes gon ligge zeike, ’t waar hendeg zo. Ik heb vandeweek mun gutsgat wer opegegrave en loat munne rotzooi wer in de slóót lópe. ’t Makt toch niks uit. Doeter oewen deugt mè, en pister nie néve mè die daag… ‘n Tokomoatje COLUMN Toon nog niet wat. Daarnaast blijf ik zeker zingen en spelen. Het is mooi om beroepsmatig muziek te maken, maar moeilijk om er finan- cieel van rond te komen.” BAND Als jonge jongen trad Remco al regelmatig op. Zoals in 2015 bij het Bevrijdingsfestival in Den Bosch en daarvóór in 2011 bij ‘De Toren’ tijdens carnaval. “Er is een project op school, waarbij we elk kwartaal, in wis- selende samenstelling, moeten optreden met andere leerlingen. Met één groepje ging het zo goed dat we een jaartje geleden de band ‘KUIJS’ hebben opgericht. Met vier andere jongens van de opleiding repete- ren we nu op school. Ze wilden de band de naam ‘Remco’ geven, omdat ik verant- woordelijk ben voor alle nummers, dus alle nummers schrijf. Dat vond ik een eer, maar wilde dan liever mijn achternaam gebruiken. En zo werd het ‘KUIJS’. Er zit potentie in alle jongens van de band, vind ik. Voor mezelf zie ik ook nog een stijgende lijn en na school ga ik zeker weer privézangles nemen.” MUZIEKSTIJL “Ik schrijf ook nu, in deze toch wel sombere periode. Er is genoeg stof voor teksten. Omdat we niet kunnen optreden, is het idee ontstaan om een EP op te nemen. We brengen binnenkort een single uit, te beluisteren via Spotify (digitale muziekservice – red.). Een maand later volgt een EP met vier nummers. Daarvoor moeten we nog tijd investeren, geld sparen en veel repeteren. Toen optreden nog kon op school, vóór corona, kregen we in ieder geval goede feedback van docenten en andere leerlingen. Ze vonden dat we ‘catchy’ nummers speelden en ook de performance waardeerden ze. We spelen uitsluitend eigen Engelstalige singer-songwriter num- mers. Qua zang en teksten doet de sound denken aan de jaren 60-70-80.” Remco schrijft de songteksten inclusief basisarrangementen en de overige bandleden ar- rangeren samen de muziek. Remco kent gelukkig geen of nauwelijks podiumangst. Hij speelt semi-akoestisch op inmiddels zijn derde gitaar, maar is ook nog steeds in het bezit van het exemplaar gekregen van tante Liseth. ‘ERASE YOU’ ‘Butterflies Know How To Fly Back Home, And Eagles Are The Once Who Give Them Pain’. Dit is een zin uit het nummer ’Erase You’, dat ook op de EP komt. “Het num- mer gaat in eerste instantie over de mensen die mij in het verleden zo erg hebben bejegend dat ik ze uit m’n leven wis. Een heftig onderwerp, maar het nummer heeft mij door vele situaties kunnen slepen. In plaats van mijn woede opkroppen heb ik het van me af kunnen schrijven. Het nummer is ook een flinke sneer richting mensen die pesten en kleineren. De makkelijkste slachtoffers worden gepakt en dat begint al op de basisscholen. Dat is een kwalijke zaak. Met ’Butterflies’ bedoel ik de slachtoffers en ’Eagles’ zijn diegenen die genadeloos op hun prooi afgaan.”