d'n HaDeejer april 2021

200 d’n HaDeejer - 21 Hondje Théke is heel belangrijk voor Maria Jansen (65). “Hij betekent voor mij wat een kind voor een ander betekent. Wij hebben zelf geen kinderen, daarom voelt dat ook zo.” Ze ‘erfde‘ het Maltezer leeuwtje twaalf jaar geleden toen haar moeder overleed. Drie keer per dag wordt het naar haar vader genoemde hondje uitgelaten, waarvan twee keer door Maria. Elke middag loopt ze een rondje van een uur, samen met haar zus Francien. “We wandelen dan naar het kasteel op Beugt. De ene keer hebben we veel te buurten, de andere keer genieten we van de vogeltjes.” Tot vorig jaar juni liep Maria met haar hondje Sjefke en haar zus met Théke. “Sinds ons Sjefke overleden is, loop ik er eigenlijk maar een beetje bij, want ons Francien geeft Théke niet af”, zegt ze lachend. Wandelen met een superlief hondje Toen het hondje nog heel jong was, is hij in een kikkerpoel gevallen en blind geworden aan één oog. “Maar daar merk je niets van, hij ziet een mier nog over de grond lopen.” Verder is Théke sinds kort aan het dementeren. “Hij werd overdag soms heel onrustig en krabde ’s nachts aan de muren. Daarom krijgt hij nu slaapmedicatie en moet hij ’s nachts in een bench.” “Het is een hondje met een superlief karakter. Als hij er even niet is, bijvoorbeeld omdat hij naar de kapper moet, dan heb ik meteen het gevoel dat het heel leeg is in huis. Niet dat hij de hele dag voor je voeten loopt, maar je mist dan gewoon iets. We hopen dat we hem nog heel lang mogen hebben.” Tekst Liseth Kuijs Fotografie René Kuijs Vormgeving Iris Manders