d'n HaDeejer april 2021

26 - d’n HaDeejer Gepensioneerde, gepassioneerde VRIJWILLIGERS Ons dorp kent vele vrijwilligers. Organisaties en verenigingen zijn maar wat blij met de extra handjes. Maar kunnen zij straks nog rekenen op hun onbetaalde krachten? Of hebben de vrijwilligers in de coronaperiode andere manieren gevonden om hun tijd in te vullen? We spraken vier vrijwilligers, die zich de afgelopen tijd zeker niet verveelden, maar allemaal staan te popelen om hun vrijwilligerswerk weer te hervatten. De 76-jarige Ad Habraken is een druk baasje. Hij is lid van een man- nenkoor, zit bij een kaartclub, fietst en wandelt, brengt d’n HaDeejer rond en doet daarnaast vrijwilligerswerk bij de kerk, de KBO en La- verhof. Hier maakt hij in de zomertijd elke donderdagmiddag samen met een groep vrijwilligers een wandeling met een aantal bewoners in de rolstoel. Maar zoals de meeste activiteiten ligt ook deze al een hele tijd stil. Hij kan niet wachten om er weer naar toe te gaan. “Ik mis de contacten met de groep en de bewoners.” Ad kwam via zijn vrouw Mia in aanraking met het vrijwilligerswerk bij Laver- hof; zij was al sinds 1989 vrijwilliger bij De Bongerd. “Rond 2000 wilden ze met de bewoners van het verzorgingshuis meedoen aan de Jeugd- en gezinsvier- daagse en daar zochten ze vrijwilligers voor. Ik heb toen meegedaan en dat was zo gezellig dat ik het de jaren daarna ben blijven doen.” Maar zijn ‘werk- zaamheden’ bij Laverhof breidden zich steeds verder uit. Inmiddels helpt hij bij elke seizoenswisseling en met carnaval mee met de aankleding en versiering van Laverhof. En als er activiteiten of optredens in de Tuinzaal zijn, dan begeleidt hij de be- woners daar naar toe. “Dat betekent dat ik er normaal gesproken in de wintertijd ook vaak op woensdagmiddag ben.” Verder is Ad begeleider bij uitstapjes zoals de lente- en herfsttocht. Dat hij nu al zo lang niet naar Laverhof kan, doet hem zeer. “Het is een ramp. De bewoners zijn altijd zo blij en enthousiast, als je komt. En de vrijwilligersgroep is ook heel hecht. Wij wonen in het buitengebied, dus ik vind het heel belangrijk om contact te hebben met mensen in het dorp.” Het is niet zo dat Ad zich verveelt: hij heeft veel hobby’s en interesses. “Ik houd van lezen en pluis elke dag de hele krant uit. En ik houd de politiek bij. Verder heb ik zelf een biljart en vind ik het leuk om te tuinieren. Maar ik ben nog nooit zoveel aan huis gekluisterd geweest als het afge- lopen jaar. “Normaal is hij vijf van de zeven dag weg”, bevestigt Mia. “Ik hoop dat iedereen over enkele maan- den gevaccineerd is en dat alles dan weer een beetje los komt, want ik wil zo gauw als het kan weer aan de slag”, besluit Ad. Tekst Lieseth Kuijs Fotografie Ronald van Hastenberg Vormgeving Ruth Mollema Ad Habraken, vrijwilliger bij Laverhof: ‘Zo gauw als het kan weer aan de gang’