d'n HaDeejer april 2021

d’n HaDeejer - 29 Dini Verkuijlen (68) is vrijwilliger bij De Kilsdonkse Molen. Haar werkzaamheden als gids liggen al een hele tijd stil, maar met het ‘coffee-to-go’ aanbod kan zij zich in het weekend toch weer regel- matig inzetten voor het Dintherse monument. “Ik vind het heel fijn om hier weer mensen te mogen ontmoeten.” Het was in 2009 dat een vriendin haar enthousiast maakte voor dit vrijwilligerswerk. “Ze wilden daar gaan werken met jongeren met een beperking en dat sprak mij aan. Uiteindelijk bleek dit toch een te ambitieus plan en is het er nooit van gekomen, maar ik ben wel blijven hangen.” Dini is begonnen als gastvrouw. Toen het er enkele jaren geleden op leek dat de horeca commercieel uitgebaat zou gaan worden, vond ze het zo jammer dat ze niet meer op dat mooie plekje zou kunnen blijven werken, dat ze be- sloot om rondleidingen te gaan geven. “De commerciële uitbating is uiteinde- lijk niet doorgegaan, dus nu doe ik het allebei.” Om de rondleidingen in de koren- en oliemolen te kunnen verzorgen, volgde Dini een training. Daarnaast is er een uitgebreide handleiding van de mole- naars beschikbaar. ”Je moet natuurlijk wel weten waar je het over hebt.” Het overdragen van kennis zit haar als voormalig lerares Engels in het bloed. “Ik vind het leuk om iets te vertellen en gasten bij het verhaal te betrekken. Het is heel dankbaar werk: de meeste men- sen zijn blij en geïnteresseerd. Iedereen snapt ook dat wij vrijwilligers zijn en niemand doet moeilijk.” Afgelopen zomer is een beperkt aantal activiteiten in aangepaste vorm doorgegaan. “Met de horeca was het best druk. We hebben ons natuurlijk goed aan de maatregelen gehouden. Ik heb mij geen moment onveilig ge- voeld.” Inmiddels liggen nagenoeg alle activiteiten stil. “Alleen de molenaars gaan altijd door. En onze beheerster is druk bezig met de organisatie, het bijhouden van de website en de vernieuwing van de menukaart.” Dini mist vooral de contacten met de andere vrijwilligers en de gasten. “Het is jammer dat je elkaar niet ziet en niets kunt afspreken. We hebben een hele leuke groep vrijwilligers; er is wel contact via een groepsapp, maar daar ben ik niet zo van.” Zoals de meeste vrijwilligers, heeft ook Dini in normale tijden nog meer on- betaalde werkzaamheden. “Ik geef Engelse les bij de KBO en ben gastvrouw bij Theater De Blauwe Kei. Maar dat laatste heb ik pas één keer kunnen doen en toen werd het gesloten.” Ze heeft zich echter nog geen moment verveeld. Haar hobby’s tennis en golf kon ze gewoon blijven doen en de cur- sus Spaans ging online ook door. “Ik ben ook gestart met een online cursus bridge. Verder ben ik de zolder aan het opruimen en pas ik nu iets vaker op onze kleinkinderen.” Hoewel de tijd zich nu vult met andere dingen, is Dini vastberaden om haar werkzaamheden bij de molen straks weer te hervat- ten. “Het is een geweldige plek om te werken, ik wil er voorlopig niet weg.” Dini Verkuijlen, vrijwilliger bij De Kilsdonkse Molen: ‘Een geweldige plek om te werken’