d'n HaDeejer augustus 2021

d’n HaDeejer - 27 Na een jaar zoeken vonden we dit schip. ‘De Gijsbertus’ is gebouwd in 1928 en heeft tot 1972 gevaren als vrachtschip. De vorige bewoners hebben het als woonschip ingetim- merd.” Hans: “Eén keer in de vijf jaar brengen we de boot naar de werf voor onderhoud. Omdat er geen motor meer in zit, moeten we dan gesleept worden. We blijven dan een dag of tien op de werf.” 360 graden uitzicht Hans en Hannie zijn heel blij met hun plekje op de Oude Waal. “Het is één van de breedste wateren van de stad en de rondvaartboten en plezierbootjes komen daardoor niet direct langs ons raam,” vertelt Hannie. In de zomer zwemt Hans elke dag in de gracht. “We zijn zo’n tien jaar geleden pas aangesloten op het riool. Toen werd de gracht wat schoner en voelde het wat beter om erin te zwemmen. Ik woon eigenlijk in een zwembad.” De buurt waarin ze wonen, vinden ze heel fijn. “Het is een echte buurt, we hebben veel contact met de buren. En het is hier heel rustig. We hebben hier 360 graden uitzicht en de vrijheid en de rust die een huis niet geeft. We zitten net buiten de stadswallen en de drukte van het Waterlooplein, maar wel dicht bij het centrum. Dat is ook gemakkelijk voor ons werk. Alles is op fiets- of loopaf- stand.” Goddelijk varken Veel opdrachtgevers van Hans zitten in de stad. Zijn werk be- staat uit research doen voor documentaires, mensen zoeken voor in de film en concepten ontwikkelen. “Samen met de filmmakers kijk ik hoe de inhoud verteld moet worden.” Een documentaire waar hij trots op is, is ’Goddelijk varken’, een film waarin een ode gebracht wordt aan het dier maar ook aan het ambacht van slager. “Mijn ouders komen er ook in voor.” De documentaire ‘Goddelijk varken’ is te zien op www.vimeo.com/402205725 of op www.idfa.nl onder de titel ‘Divine Pig’. Op dit moment is Hans bezig met een docu- mentaire over de paling. “Een heel mysterieus dier, want we weten helemaal niet waar de paling precies vandaan komt en hoe hij zich voortplant. Daarom lukt het ook nog niet om het dier te kweken. De film gaat over de zoektocht naar de paling in de oceaan en over het kweken in laboratoria. Heel interessant.” De voorbereiding van een documentaire duurt vaak al een jaar. “Eerst bedenk je een plan, dan ga je fondsen en een omroep zoeken. Totaal duurt het maken van een documentaire soms wel een paar jaar.” ‘Stopera’ Ook het werk van Hannie is op loopafstand; zij werkt in de ’Stopera’, het gebouw waar het stadhuis en de opera zich bevindt. Hannie: “Wij zeggen geen ’Stopera’ omdat ’Stop Opera’ in de jaren 80 als scheldwoord werd gebruikt tegen het nieuwe gebouw.” Hannie maakt de dameskostuums voor de opera. “Er wordt ongeveer elke maand een nieuwe productie gemaakt. Er is een vast operakoor van 60 mensen; de solisten komen van over de hele wereld. Vaak maak ik meerdere kostuums voor een voorstelling. Soms ben je wel drie weken bezig met één kostuum. Totaal werken er bij de nationale opera en ballet 600 mensen met 30 nationaliteiten. Alles wordt zelf gemaakt: schoenen, pruiken, rekwisieten.” Ook bij de opera lag het werk vanwege corona een hele tijd stil. “Het eerste half jaar van 2020 zijn we dicht geweest, toen zijn we vanuit huis mondkapjes gaan maken. Na de zomer hebben we even kleine producties kunnen draaien, daarna moesten we weer dicht. Vanaf september 2021 starten we weer met een productie, maar hoeveel publiek er bij mag zijn, dat weten we nog niet.” Hannie en Hans gaan ook altijd kijken naar de voorstelling. “Dan zie je pas waar de kostuums voor bedoeld zijn, op het toneel komt alles bij elkaar. Hier hebben we de opera leren kennen, anders waren we daar misschien nooit mee in aanraking gekomen.” Voor een familie- of vriendenbezoek komen ze nog regelma- tig in Heeswijk-Dinther, maar ze zien zichzelf er niet meer wonen. Daarvoor zijn ze teveel verknocht aan Amsterdam.