d'n HaDeejer augustus 2021

d’n HaDeejer - 9 dingen vastgelegd. We hebben het zelfs over het levenseinde gehad. Ik heb er in het begin ook over gedroomd, over mijn eigen begrafenis, heel bijzonder dat dat gebeurt. Maar dat is nu besproken, het is klaar. Dat geeft rust. Je moet leren leven met je ziekte. Je komt eerst in de overlevingsmodus en gaat alleen maar regelen en dat is goed, dat leidt goed af. We hebben ook allerlei praktische dingen in huis aangepakt. En als je dan door de paniek heen bent, ga je weer naar de gewoonte van de dag. Het went op een of andere manier, voor ons allebei. Wij kunnen voorsorteren op wat er gaat gebeuren. Het enige wat ik wil, is dat het goed is, dat het thuis goed geregeld is en dat de winkel goed geregeld is. De winkel gaat intussen gewoon door. Fulltime werken zit er voor mij niet meer in, maar mijn collega’s hebben me super gesteund, alles heeft doorgedraaid. Juist op lastige momenten ervaar je wat je aan elkaar hebt. Het geeft veel rust dat ik me hier niet druk over hoef te maken. De winkel is de basis, maar het personeel en de klanten maken dat het leuk is. Het geeft mij nog steeds veel voldoening en plezier om hier te zijn en te doen wat ik kan. Daarbij heb ik nu regelmatig fysiotherapie om de botten en spieren bij te houden en ik fiets en wandel veel, dat is ook goed voor de mindset. En ik ga toch maar naar de sportschool, waar ik eigenlijk echt een enorme hekel aan heb. Ik ga bij Sanadome, daar is nog een beetje een vakantiegevoel. Een positieve omgeving is belangrijk voor mij, dat geeft energie.” Ben je anders naar het leven gaan kijken? “De kwaliteit van leven staat nu veel meer voorop, waar je normaal gesproken keihard aan voorbij loopt in de drukte van alledag. Ik werkte 5-6 dagen in de week, maar meer of minder geld in de maand, dat is pure luxe. Geld is nooit mijn drive geweest. Gezelligheid en plezier in het leven staan voorop. Dus ben ik anders naar het leven gaan kijken? Dat denk ik niet zozeer. Ik ben een aantal familieleden jong kwijtgeraakt. Dat heeft mij wel gekleurd in het besef dat we niet allemaal 80 worden. Toch leefden wij daar voorheen niet naar, we deden net zo gek als de rest. Dat zet me nu aan het denken, moet ik dat wel blijven doen allemaal? Maar het is aan de andere kant ook goed om het weer te doen. Sleur is goed, sleur geeft rust.” Hoe kijk je naar de toekomst? “Ik kan op karakter nu mijn ding doen, maar de batterij is heel snel leeg. Dat is heel bizar. Daar moet ik meer balans in vinden. Het is verder de aard van het beestje hoe je ermee omgaat. Het helpt niet als je je heel druk gaat maken. Wat er is mag er zijn, of dat nu verdriet is of paniek, dan kun je het snelste weer door. Een fijne omgeving om je heen is belangrijk. En nuchterheid. Ik leef ‘in tussenland’ zoals Jannie Oskam dat zo mooi omschreef. Ik leef niet in mijn leven en ook niet in het leven waar ik uitkom. Misschien ben ik wel heel lang ziek, ik weet niet wanneer ik onderuit ga.” Heb je nog een bucketlist? “Die had ik al niet zo sterk, nu heb ik er helemaal geen meer. Alles gaat naar 0. Ik kon niet goed plannen meer maken, alles ging om beter worden. Op ons lijstje stond wel een wat langere vakantie naar Portugal, om daar met onze camper rond te trekken. Grote reizen zouden we na ons pensioen gaan doen, we wilden wel op tijd stoppen met werken. Maar als ik me volgend jaar gezond voel, gaan we dat dan wel doen. Gezondheid kun je niet kopen, leuke dingen wel. Dat is meteen een tip voor iedereen: Je moet niks op een lijstje zetten, doe wat je wilt en wat er moet gebeuren!”