d'n HaDeejer december 2021

d’n HaDeejer - 31 overkwam, want ik was altijd heel nuchter. Het luchtte wel enorm op. Daarna had ik iedere dag wel een vreemde gewaarwording. Zo liep ik langs een schoolplein, zag een muurschildering van Maria en begon weer te huilen. Later die avond sprak ik mensen die datzelfde hadden ervaren bij dat muurtje. Vroeger liep ik niet binnen in een kerkje of kapelletje. Tijdens mijn tocht wel, keek er wat rond, ging even zitten. Bij één kapelletje stond een non. Ze wenkte me naar binnen, pakte een talisman en hing die om mijn nek. Ze sprak alleen Spaans. Ze stuurde me naar het altaar. Daar zag ik een Mariabeeldje dat me aan mijn moeder deed denken, die 32 jaar geleden gestorven is. Ze was heel gelovig, Maria was heel belangrijk voor haar. In gedachten vroeg ik mijn moeder of ik goed bezig was, ze voelde heel dichtbij. Op mijn weg naar buiten pakte de non mijn armen vast en zei in het Spaans: ‘Jouw moeder zegt ja.’ Ze schudde me door elkaar. ‘Je bent goed bezig.’ Dit was echt heel emoti- oneel voor mij.” Wat betekenen die ontmoetingen en je tocht voor jou? “Ik heb twee maanden in de ‘Lekker-belangrijk-fase’ gezeten en besefte toen dat gelukkig zijn de kern van het leven is. Vaak leven we voor later, om op te bouwen voor later, maar je moet NU leven. Er zijn altijd redenen om iets niet te doen. Altijd. Een ‘ja maar’ is zo gemakkelijk. Vraag jezelf liever af waarom niet of hoe dan wel? Ik heb bijzondere ervaringen gehad. Noem het spirituele ervaringen als je wilt. Het is vooral veel zelfreflectie. Met name tijdens het eer- ste deel zijn dingen gebeurd die ik niet kan verklaren. Ik denk dat je zintuigen zo scherp zijn, omdat je geen afleiding meer hebt. Je staat in verbinding met alles en iedereen. Daar kon ik zelfs gedachten lezen van mensen. Ik wilde echt terug om de Camino af te maken. De tweede keer heb ik geen traan meer gelaten, heb ik alleen maar genoten. Het was fysiek nog wel zwaar, maar minder emotioneel. Ik voelde me een soort boodschapper en heb verschillende mensen aan het huilen gebracht door ze het lied ’Ik hou van mij’ te laten horen (de youtube versie van Racoon in DWDD). Dat is het verhaal, daar gaat het om. Je bent je hele leven bezig om het goed te doen voor anderen, maar is dat ook goed voor jezelf? Mensen zeggen nu soms dat ik egoistisch ben geworden, maar ik moest terug naar mezelf. Dan word je weer gewaardeerd om wie je bent, niet om wat je doet.” En hoe ga jij nu verder? “Je wordt heel erg gevormd door de maatschappij, door wat er van je verwacht wordt en door alle prikkels die er zijn. Daardoor kun je niet goed komen bij wat je echt wilt en vindt. Ik heb intussen allerlei besluiten voor mezelf genomen. Zakelijk ben ik aan het afbouwen. Ik pak elke vierde week van de maand een week vrij, dan doe ik niks. Soms ben ik wel bang dat ik weer terugverander. Je gaat hier snel weer in de stressmodus, wordt geleefd door alles en iedereen. Daarom ben ik allerlei prikkels aan het afbouwen. Ik denk over al mijn activiteiten na en maak daarin keuzes. Wat is nou echt belangrijk? Bijna niks. Wees altijd op zoek naar geluk. “Maar,” zegt Santiago, “je moet het op je af laten komen. Het komt zoals het gaat. Je moet er niet geforceerd naar op zoek gaan, want dan komt het niet.” ’Hier leven we om op te bouwen v r later, m r je moet NU leven’