d'n HaDeejer december 2021

d’n HaDeejer - 33 Loslaten gaat dus niet over loslaten. Nee, loslaten gaat over anders vasthouden. In dit verband lees ik in de 200e editie van d’n HaDeejer de column van Henk Habraken. Hoe Henk daar spreekt over zijn uitvaart. Alsof hij er zelf (in levende lijve) bij aanwezig is. Wij weten echter, dat Henk overleden is. Toch vertelt hij in zijn column over zijn 7e kleinkind, dat ge- boren wordt vlak na zijn dood. (7e, symbool voor compleet- heid en de 7 kleuren van de regenboog.) Ik durf erin te lezen, dat het leven (met zijn kleindochter) onder die regenboog doorgaat. En Henk beschrijft, hoe ook het leven daarboven doorgaat. Hij besluit met de hemelse groeten. Hoe mooi is dat! Tijdens de uitvaartdienst van mijn man heb ik woorden ge- sproken, waarin ik mijn man laat vertellen, dat hij niet dood is. Hij is dood- gewoon naar de andere kant, waar het goed en licht is. Waar hij geborgen is in de armen van een onein- dige liefde. Deze hemelse groet van liefde geeft mij Kracht. Toeval of niet, op de bladzijde naast de column van Henk staat: ‘Kracht geven ...’ In het artikel ‘900 jaar Abdij’ lees ik, dat deze mensen al eeuwenlang bouwen en breken om in elke tijd ‘maatwerk’ te leveren. Zij ‘zetten steeds een stap verder’ . En zij zoeken telkens opnieuw naar manieren om ‘elkaar te ontmoeten’ . Zij weten wat het voor mensen betekent ‘gezien en gehoord te worden’ . Al 900 jaar! Leuke interviews lees ik in Bankgeheimen. In het juni num- mer lees ik de zin: “Dat is echt een klusje voor ons pap”. Ik sta even stil bij mijn eigen vader. Hij kluste graag. Een mooie klus van hem was: van een stukje dood hout de tijd te ma- ken. Een klok. Dat houten klokje van mijn vader staat nu op mijn herinneringsbankje in de huiskamer. Bij het doorbladeren van de HaDeejers zie ik prachtige foto’s. Van mensen en ook van de natuur. Het wordt met de natuur- foto’s, binnen op de bank, van ‘buiten genieten’ . Ik lees, hoe mensen met een natuur-milieubewuste levens- beschouwing met hun verhalen ‘je graag helpen’ en je zo ‘mo- gen coachen naar een gezonde levensstijl’ . Ik lees in de rubriek 50 jaar geleden Brug Terug van maart 2021 een artikel met de titel: “Vergiftigen we onszelf of doen anderen het.” Ik zou willen zeggen: ‘Verbeter de wereld en begin bij jezelf’ Goed idee misschien, een stukje bezinning hierover, in de adventstijd op weg naar het feest van NIEUW LEVEN. Ik wens u allen een gezegend Kerstfeest en een gelukkig en gezond 2022. Hanneke van der Velden is 74 jaar en heeft 3 kinderen en 7 kleinkinderen. “Kinderen hebben in mijn leven altijd een grote rol ge- speeld. Dat begint met mijn werk in een kindertehuis als groepsleidster ruim 50 jaar geleden. Tijdens mijn huwelijk ben ik theologie gaan studeren en zo ben ik in het onderwijs terechtgekomen. Ik heb 30 jaar levensbeschouwing gegeven aan de mavo (later vmbo). Al gauw werd ik naast het lesgeven ook leerlingbegeleid- ster. In die functie heb ik vele gesprekken met kinderen (van 12 tot 16 jaar) gevoerd. Na mijn pensionering ben ik ruim 10 jaar vrijwilligster geweest bij Kasteel Heeswijk. Dit jaar ben ik op zoek ge- gaan naar iets anders. Het is de KBO-Brabant geworden. Ik ben opgeleid voor vrijwilligster bij ‘Ons Gesprek’. En ik ben gastvrouw bij ‘Ons Thuis’, van de KBO-Heeswijk, waar (oudere) mensen elkaar in de huiskamer op dinsdag en donderdag kunnen ontmoeten voor een kopje koffie en een praatje. Zo hoop ik nog vele jaren gesprekken te mogen aangaan met de ouder wordende mens.