d'n HaDeejer december 2021

Het levensverhaal van Ruud en zijn vader is bij lange na niet te vangen in één artikel, maar gelukkig hebben we de boeken nog. Zo is in 2014 het verhaal opgetekend van 80 jaar Van den Berg Veevoeders. In 2016 verschijnt een boekje geschreven door dochter Esther, op verzoek van (klein-)kinderen Ruth en Lot. Zij willen alles weten over wat opa heeft meegemaakt. Samen kijken we terug op zijn leven. DE VADER VAN RUUD. Robertus ofwel Bertje, niet zo klein maar wel mager, groeit op in Vinkel. De vader van Bertje stopt met boeren als hij ziet dat zijn zoon geen interesse toont in het boerenleven. Ze verhuizen naar de Meerstraat (het huidige pand van Search). Bertje gaat nog één jaar naar het gymnasium, maar hij wil toch geen priester worden. Hij doet veel aan zelfstudie en gaat werken in de buiten- dienst bij het Productschap Pluimvee en Eieren. Hij leert zelfs steno, want gewoon schrijven gaat niet snel genoeg als hij de boer op gaat. Vervolgens start Bertje een handel in eendagskuikens en kort daarna in 1934 gaat hij ook het voer leveren. Industrie- en Handelsonderneming R. van den Berg is een feit. Ruud: “Hij was altijd bezig met nieuwe ontwikkelingen en producten. Zo begon hij een groente-en graandrogerij (Grogradro, later Vigor genoemd) in het witte pand aan de Abdijstraat (voorheen Schuts Elektro). Door het drogen kon men producten langer houdbaar houden. Heel het dorp rook ernaar als de uien aan de beurt waren. Het was oorlog en de drogerij bood werk aan de mensen in het dorp. Toen de Duitsers wilden afdwingen om voor hen te werken, werd de zaak snel weer verkocht.” BLEEKSCHETENHUIS. Net na de oorlog gaat Ruud met een clubje van acht jongens uit het dorp voor ruim een maand naar het bleekschetenhuis in Egmond aan Zee, om op ge- wicht te komen. Jan van Alebeek (van de kapper) moet zich eerst nog laten wegen, want hij is eigenlijk te zwaar. “We maken daar flinke wandelingen en leren veel over schelpen en de natuur. Door de oorlog is er geen schoolgebouw en nauwelijks meubilair. Leren schrijven en rekenen doen we op de rug van diegenen die voor ons zitten. We leren niet veel en daarom maak ik met een aantal schoolkameraden in de vierde klas de overstap naar de Broederschool in Veghel.” Later gaat Ruud op kamers voor zijn studie aan de Hogere Landbouwschool in Roermond. Hij doet stages in Duitsland en Frankrijk en bouwt daarmee een groot netwerk op. Net na zijn studie, hij zit inmiddels in militaire dienst, wordt hij naar huis geroepen op bevel van de burge- meester van Heeswijk, want vader is in het ziekenhuis opge- nomen met ernstige longklachten. Zijn studie Diergenees- kunde in Utrecht gaat niet door. Ruud is nodig in het bedrijf. AANPAKKEN. In 1961 begint hij samen met het personeel, maar zonder de steun van zijn vader in de zaak. ”Ik was wel goed op de hoogte, want er werd thuis openlijk gesproken over wat er speelde. De zaken gaan op dat moment niet zo goed. Dat verandert als de teeltregeling, die inhoudt dat boeren niet mogen uitbreiden, wordt opgeheven. Dat is gunstig voor onze handel. Naast de verkoop van veevoer gaan we ook pluimvee houden. Vader is inmiddels weer gezond, de taken worden verdeeld en de zaken gaan steeds beter.” In 1964 trouwt Ruud met Thea de Visser, dochter van de poortwachter van Kasteel Heeswijk. Kort daarna wordt Esther geboren en vervolgens de zonen Rob en Aart. “In 1971 verkopen we het pand Meerstraat 7 om vlakbij een nieuw huis te bouwen, we wonen dan tijdelijk in een verbouwd kippenhok. Vervolgens gebeurt er iets verschrik- kelijks. Door brand wordt de kippenstal vernield en ook de 8.000 hennen zijn niet te redden. Er komen geen nieuwe kippen, we richten ons op de veevoederzaak.” Thea runt het kantoor en Ruud, die een behoorlijke kijk op dieren en vooral kippen heeft, houdt zich bezig met de verkoop en het adviseren aan de boeren. Vader Bert trekt zich in 1975 te- rug uit het bedrijf. In zijn vrije tijd verbouwt Ruud nog twee oude kippenhokken tot vakantiehuisjes, waar op verzoek van Gymnasium Bernrode nog regelmatig leerlingen zullen verblijven. Hij is een deskundige als het gaat over granen, of het nu zit in voer voor dieren of in muesli op de ontbijttafel. Tekst Thea van der Doelen Fotografie Eefje Voets Vormgeving Ruth Mollema d’n HaDeejer - 7