d'n HaDeejer maart 2021

Een vriendengroep met zelfs een eigen woordenboek Evolutie van bijnamen Bijnamen. Bijna iedereen heeft er wel een. Kijk naar de onlangs verloren legende Diego Maradona, beter bekend als Pluisje. Maar hoe ontstaat zo’n bijnaam? Ik spreek Nino van Herpen (26) en Mitchel Dijkhoff (27), ofte- wel Kien Kien (KK) en Mits, over het gebruik van bijnamen binnen hun vriendengroep de Extreem Zieke Giesten (EZG). “We hebben echt evoluties van namen. Ze ontstaan door de jaren heen, worden bijgeschaafd en uit- eindelijk blijven de beste over.” Evoluties “Het voelt zó gek om iemand bij de voornaam te noemen. Dat gebeurt alleen als er echt wat aan de hand is of je het helemaal beu bent dat iemand niet luistert. Iedereen heeft wel meerdere bijnamen en echt van álles komt voorbij.” Om een evolutie van een bijnaam te schetsen nemen ze er een als voorbeeld. “Wout Claassen wordt nu al jaren Tron genoemd. Het begon bij Wour, Zouer, Ziewr, want uiteindelijk ging alles terug naar de ‘ie’.” Later meer over deze ‘ie’. “Ziewatron en uiteindelijk Tron. Maar zo heb je ook – zonder de evoluties tussendoor te benoe- men – Yorick oftewel Poort of Nils als Kiesh. Echt noem het maar op.” Nino: “Rutgers bijnaam staat het verst van zijn naam. Hij ging van Boergetta naar Boergé en nu is het voornamelijk Boer. Met een zijstapje naar Peter voor een korte tijd.” Mitchel: “Ik denk dat ik het dichtst bij m’n eigen naam gebleven ben. Vaak is het Mits of Mitsie.” Nino: “Ik heb oprecht mijn vriendin een avondcursus in onze bijnamen gegeven. Het moest wel, want anders begreep ze er niks van!” Extreem Zieke Giesten (EZG) Een grote, hechte vriendengroep die naast alle bijnamen jaren geleden ook een eigen taaltje ging gebruiken. “Het is begonnen toen er een paar van ons naar Noordwijk aan Zee gingen, wat al snel Nierdwiek ien Zie werd, omdat we het mooi vonden alle klinkers te vervangen voor een ‘ie’. Gast werd giest en hengen werd hiengen. We sloe- gen er echt compleet in door.” Waarom de ie-vorm? “Die klinkt zoveel gezelliger en zachter. Zullen we een piekie doen klinkt toch veel gezelliger als een peukie doen? Een jaar of zeven geleden werd echt iedere klinker vervangen door de ‘ie’, nu zijn de goede nog overgebleven.” Een potje kierten Ze geven toe dat het best gek kan klinken voor iedereen buiten de vriendengroep. Bijvoorbeeld een trainer die in het veld opeens ‘Durum’, ‘Boergetta’ of een andere bij- naam hoort. “Het went, een paar weken later is het hele- maal normaal en neemt iedereen het over. Het gaat zo op de automatische piloot.” Nog zo’n voorbeeld: “Tijdens het stappen liepen we altijd. Iemand roept dan ‘Liepen!’ en iedereen lapt vervolgens zijn geld voor de gezamenlij- ke pot. Heerlijk dat gezicht van diegene die normaal nooit met ons op stap gaat en dit voor het eerst hoort!” Soms gaat het verder dan alleen de vriendengroep. Nino: “Ons pap vraagt vaak aan mij wanneer ik weer met de mannen een potje kom kierten, oftewel een potje kaarten. Het is natuurlijk ook zo dat je thuis niet opeens iedereen bij zijn voornaam gaat noemen, de bijnamen zijn altijd daar. Ook thuis.” Mitchel: “Ook leuk is als iemand vraagt: ‘Zullen we een potje piekeren?’. Veel mensen vroegen waarom en waarover je dan aan het piekeren was. Vervolgens gingen we natuurlijk een potje… pokeren!” Eigen woordenboek “We hebben met onze vriendengroep ons eigen woor- denboek ontwikkeld. Zo is er bijvoorbeeld één woord dat gewoon niet uit te leggen is en veel gebruikt wordt. Goed om te vertellen is dat dit woord géén verband heeft met het Duitse. Het gaat om het woordje mof. Het kan echt in iedere context. Iemand kan een moffe man zijn. Gevaar- lijk, mooi of bijzonder, maar eigenlijk niet uit te leggen. Maar je kan bijvoorbeeld ook boven op een duikplank staan en twijfelen of je wel gaat springen: ‘Ik vind dit ei- genlijk veel te mof’.” Heerlijk om te zien hoeveel gevoel er bij deze mannen naar boven komt tijdens het gesprek. Tekst Maud van de Wetering Fotografie René Kuijs Vormgeving Ruth Mollema 200 d’n HaDeejer - 101