d'n HaDeejer maart 2021

200 d’n HaDeejer - 65 Ik krabde even achter mijn oren, toen ik hoorde dat dit d’n 200ste HaDeejer (of de 200ste d’n HaDeejer?) al weer is. Ik zet dus al bijna 200 keer mijn sympathie, liefde en lof om in woorden. Ik zeg bijna, want zo nu en dan of af en toe hanteert ons Hannie spreekwoordelijk de pen (of de spreekwoordelijke pen?). De redactie heeft me dus al 200 keer de kans gegeven om maximaal 200 woorden te schrijven, want ze weten, dat ik zonder grens oeverloze onzin begin uit te kramen, en Jan en alleman, en Fiets en allesiets verbaal te lijf ga. Deze maand vroegen ze me expliciet om meer woorden te schrijven. Dat vind ik fijn, maar ook stressvol: geen grenzen, maar wel verwachtingen. Het mooie is natuurlijk dat ik over dit gegeven nu al bijna 150 woorden gezeverd heb. Zo snel gaat dat. Tel het gerust even na. Voor deze 200ste keer wilde ik me laten inspireren door de andere artikelen in deze editie. Dat zijn er heel veel, maar twee thema’s vielen me op. Ten eerste, de nachtravers uit ons dorp. Zij turen in het pikkedonker, hengelend naar het water of verkennend in de lucht. Ik snap het comfort van de sluier van de nacht wel. Ik ben zelf een erg slechte slaper en ga dan wel eens ’s nachts de deur uit. Meestal is er zowel letterlijk als figuurlijk geen hond op straat te bekennen, maar soms tref je toch een dolende ziel. Zo kwam ik laatst iemand tegen - ja, na negen uur, maar voor de avondklok - die op zoek was naar de zender die de zoem in zijn hoofd veroorzaakte. Die zender zou ergens in het dorp staan, maar hij wist niet waar. Hij verdacht de 5G apparatuur, maar het kon ook de frequentie zijn die de roofdieren weghield uit het dorp. Ik vroeg hem welke roofdieren, maar dat wist hij niet. Hij was ze, vanwege die zender, nog nooit tegengekomen. Ik vond hem eerlijk gezegd meer getikt dan gezoemd. Ten tweede, viel mij het lijstje met evenementen op. Daarin staat in dat Anouk Krezip Gilde, omdat ze een Schutter trof, of zoiets. Ik heb zelf goede herinneringen aan nog wat andere feestjes. Wat denk je van het Fopfeest, Pinkfeest en Kater Komt Later? Geweldige feestjes waren dat altijd. Bandjes, kratten bier, leuke ingangen, kampvuur en een hoop slappe klets. Jaren een succes, totdat onze gemeente er geen vergunning meer voor gaf. Nu moeten we uitwijken naar Schijndel en Berlicum, waar deze traditie nog wel bestaat. En kent u Pieterpop nog, dat twee jaar op het Retsel gehouden werd? De opbrengsten waren voor een goed doel, maar of dat doel uiteindelijk gediend is, betwijfel ik. Ik vond het gezellig, maar snap ook dat, als je op 1.200 mensen rekent en er uiteindelijk 200 komen, dat je dan niet veel aan het doel zult doneren. Zo’n misrekening gebeurde later nog een keer met het festival Band in the Room (dat zo heette, omdat ‘dinther’ in de naam zit). Ik vermeld ook het niet te evenaren Woodkots, dat, naar ik weet, vier keer heeft plaatsgevonden, maar velen niet zullen kennen. Het was altijd tegelijk met de Solexrace, maar, zeker muzikaal gezien, veel leuker. De Solexrace is natuurlijk een mooi visitekaartje voor HaDee en mag van mij nog jaren blijven. Dat geldt ook voor Mystical Fantasy Fair. Dat staat dit jaar gepland voor juli en gaat zeker door, al is het maar in onze fantasie. Genoeg gemijmer over ooit. Het is weer tijd voor meer feestjes die tot diep in de nacht duren. Rest mij te zeggen, dat ik me vanaf de volgende editie weer graag aan de 200 woorden houd, want ik betwijfel of het ontbreken van die grens mijn verhaal ten goede komt. Column Harrie ? 40.000 woorden verder Groeten Harrie Droesen ‘HET IS WEER TIJD VOOR MEER FEESTJES DIE TOT DIEP IN DE NACHT DUREN’