d'n HaDeejer maart 2021

en een arme familie bij elkaar komen. Het is echt een slim en mooi geschreven script.” “Dat je dat zo precies weet… Ik kijk wel veel films, maar er komt er niet zo een bij me op die er zo uitspringt. Of toch. The Godfather vind ik wel een toffe film. Die verveelt eigenlijk nooit. Ik heb ‘m nu al 10 tot 12 keer gezien, misschien wel vaker. Alledrie de delen hebben Oscars gewonnen. Hij is heel mooi gemaakt, zeker voor die tijd. Je vertelde net dat je documentaires wilt gaan maken. Hoe kom je daar bij?” “Toen ik klein was, wilde ik piloot worden. Tot mijn 15e had ik in Syrië alles: mijn familie en vrienden, mijn studie en mijn werk. Toen veranderde alles. Fotograferen vond ik altijd al leuk, dat is niet veranderd. Ik kan heel goed foto’s en video’s maken. Op dit moment heb ik daar geen werk mee, maar ik wil mijn fotospullen wel gebruiken. Daarom heb ik bedacht dat ik wil gaan reizen, steden en dorpjes bezoeken en daar verhaaltjes bij maken. Dat lijkt me heel leuk om te doen.” Barbara : “Je bent zo’n 5 jaar in Nederland. Ben je al gewend aan het Nederlandse eten?” “Niet echt. Mijn moeder kan heel goed koken. Het liefst eet ik Arabische gerechten zoals Shkre, een gerecht met rijst en gekookte yoghurt en vlees. Als ik zelf kook, maak ik meestal pasta. Wat eet jij het liefst?” “We eten meestal Hollandse pot. Ik ben dol op stamppot met worst en uitgebakken spekjes én een kuiltje voor de jus. Ja, ik ben wel een bourgondiër, ik ben dol op lekker eten. Toen de kinderen klein waren, kookte Hans altijd. Volgens de kinderen kookt Hans lekkerder, maar ja… Nu ben ik eerder thuis en kook ik.” Ahmad: “D’n HaDeejer brengt nu het 200ste nummer uit. Waar denk jij aan bij het getal 200?” “Ik denk meteen aan 200 euro.” “Wat grappig, ik dacht aan 200 lire, dus we hebben allebei aan geld gedacht. Toen ik in Syrië werkte, kreeg ik elke week 1.200 lire in briefgeld en het biljet van 200 was echt een heel mooi briefje. Die gedachte geeft me mooie herinneringen aan Syrië.” AHMAD AL AYOUBI (25) is geboren in Damascus, Syrië. Zijn middelbare school had hij afgerond, toen de oorlog begon. Hij werkte daarnaast als fotograaf in een winkel. Hij heeft een half jaar kunnen leren voor onderhoudsmonteur van medische apparaten en toen is hij op zijn 20ste naar Nederland gevlucht. Hij woont sinds 2018 in de Torenstraat. Op dit moment heeft hij geen relatie. Hij werkt als postbezorger bij PostNL. Na Corona wil hij zijn beroep als fotograaf en audiovisueel vormgever weer oppakken.