d'n HaDeejer mei 2021

d’n HaDeejer - 19 Opdringen en afdingen Er staan in HaDee zo’n tien huizen te koop en nog een paar in het buitengebied (peildatum 10 mei jongstleden). Dat is ongeveer één huis per 800 inwoners. Hetgeen vier keer minder is dan het landelijk gemiddelde. Hoe zou dat komen? Het is niet omdat er in ons dorp veel huurhuizen zijn, want dat zijn er gemiddeld ook minder dan in de rest van het land. Blijkbaar gaan mensen hier gewoon niet weg. Vele verhalen in de HaDeejers van de afgelopen jaren geven hints over waarom dat zo is en kun je als volgt samenvatten: men heeft hier geluk of liefde gevonden, of men weet niet beter. Ik mag dat zeggen, want ik kom oorspronkelijk niet uit HaDee en zit hier toch zo’n 25 jaar stof te vangen in hetzelfde huis. Hoog tijd om dat huis te koop te zetten. Omdat kopers tegenwoordig ver boven de vraagprijs bieden, heb ik 40% meer dan de taxatiewaarde gevraagd. Zo krijgen geïnteresseerden toch het gevoel dat ze kunnen afdingen. Ondanks mijn belachelijke vraagprijs, stonden er meteen horden kopers op de stoep. Begrijp me goed, ik wil helemaal niet weg uit HaDee. Ik wil gewoon profiteren van de gekte op de huizenmarkt en zo, zonder schaamte, thuis een hoop volk ontvangen. Dat is gelukt dus en ik heb ervan genoten. Wat is het toch fijn wonen hier. Met deze actie bewijs ik ook degenen die geboden hebben een enorme dienst, want mijn huis is hun bod echt niet waard. Groeten Harrie Droesen Column Harrie ? Hebben de maatregelen in de coronatijd invloed (gehad) op hoe mensen rouwen? “Die kunnen zeker veel invloed hebben. De omstandigheden zijn soms vreselijk geweest! Sommige mensen hebben geen afscheid kunnen nemen of het afscheid moest anders vormgegeven worden. Mensen durven misschien niet op bezoek te komen. Een knuffel of een hand op je schouder kan veel troost geven, maar is nu niet toegestaan. Dit kan ervoor zorgen dat iemand in rouw zich eenzaam voelt in zijn of haar rouwproces of hier zelfs in vastloopt. Denk daarom eens aan een wande- ling samen, of een gesprek op afstand. Zorg dat je elkaar tot steun blijft.” ‘Niet loslaten, maar anders vasthouden’. Wat bedoelen jullie daarmee? “Het gaat erom dat je iemand die van grote betekenis voor je was, niet hoeft te vergeten. Je dierbare is niet meer fysiek in je leven en je kunt de verbinding dus niet meer letterlijk vinden, maar hij of zij mag wel bij je blijven. De kunst is om de herinneringen aan de overledene levend te houden en toch door te kunnen leven. Dat bedoelen we met anders vasthouden.” Wat zouden jullie rouwenden nog mee willen geven? “Rouwen is heel persoonlijk, iedereen doet dat op zijn eigen manier. Voor 80% van de rouwenden geldt dat ze er zelf doorheen komen. Er is pijn, verdriet en gemis, maar zij vinden een vorm om ermee om te gaan. Voor de andere 20% is het goed om te weten dat er professionals zijn die kunnen helpen. Dat hoeft echt niet meteen te betekenen dat je een langdurig traject aangaat. Je kunt er ook terecht voor kleinere vragen. Misschien kom je dan met één of twee stappen weer verder.”