d'n HaDeejer november 2021

8 - d’n HaDeejer Ze deed de boodschappen en de was, liep vaak even binnen voor een kop koffie. “Tegenwoordig noemen ze dat mantel- zorg, ik kan het iedereen aanraden.” Toen haar moeder over- leed en haar vader verdrietig was en het niet allemaal meer begreep, heeft hij er nog anderhalf jaar gewoond tot hij naar Laverhof ging. “Als ik nu op televisie naar ‘Maud & Babs’ kijk, denk ik met een glimlach aan hem terug.” Annemiek deed meer, zo was ze jarenlang coördinator voor KWF Kankerbestrijding. “Ik maakte regelmatig mee dat ik met de collectebus bij de mensen kwam en dan te horen kreeg dat ze er dat jaar toch echt geen tijd voor hadden.” Uit verantwoordelijkheidsgevoel liep ze de wijk dan zelf, met als gevolg dat ze alle straten in HaDee kent en van veel mensen weet waar ze wonen. Ook heeft het gezin drie jaar lang een vakantiekind van Stichting Europa Kinderhulp in huis geno- men. “Voor onze kinderen was het goed om te zien dat niet elk kind op deze wereld dezelfde kansen krijgt.” Kerk Annemiek groeide op met de katholieke kerk. “Mijn opa zei dan altijd: ‘Durske, ga je mee?’ In de kerk wees hij op de banken en vertelde dat die allemaal door zijn handen waren gemaakt. ‘Er is er niet één hetzelfde, dat kan niet,’ zei hij dan.” Dat maakte veel indruk op haar en ze hoopt dat de mogelijkheid zich ooit voordoet zo’n bankje te kunnen bemachtigen. De Heeswijkse kerk loopt als een rode draad door het leven van Annemiek en Cor. De ouders van het stel zijn er getrouwd en vierden er hun huwelijksjubilea, ook hun uitvaarten vonden er plaats. Vanzelfsprekend trouwden ze er zelf ook. Hun kinderen werden er gedoopt, deden er hun communie en hun vormsel. De jongens werden misdienaar, de meisjes zongen in het kinderkoor. Het koppel deed veel werk voor de kerk, zoals het organiseren van de gezinsvierin- gen en avondwakes. “Dat was heel erg bijzonder om te doen.” Het was niet meer dan logisch dat de kerk ook een rol had bij hun vijftigjarig huwelijk twee jaar geleden. “We hebben samen met onze kinderen en kleinkinderen de viering in de kerk gedaan.” Annemiek en Cor zijn tot het laatst samen de communie- en gebedsdiensten blijven doen. “Wij zijn de laatste twee ge- weest die de kerk hier gesloten hebben.” Warmte De warmte die Annemiek thuis altijd ervoer, heeft ze mee weten te nemen naar haar eigen gezin. Het was niet snel teveel, zo reed ze met haar jongste dochter negen jaar lang twee keer per dag naar Papendal en Nijmegen om te turnen. “Onze kinderen hebben allemaal kunnen kiezen wat ze wilden doen.” Ieder koos net als hun moeder het eigen pad en inmiddels zijn ze uitgewaaierd over Nederland. Dat maakt de onderlinge band niet minder sterk. “Ze zien elkaar soms weken niet, maar als er iets is dan zijn ze er allemaal voor elkaar.” Ondanks dat haar gezin ook tegenslagen te verwer- ken heeft gehad, staat Annemiek als een positief mens in het leven. Dat komt ook door fijne vrienden, een geweldige buurt en een goed huwelijk. “We gaven elkaar de vrijheid en hebben altijd belangstelling voor elkaars leven gehad.”