d'n HaDeejer oktober 2021

6 - d’n HaDeejer CONTACT MET ARTSEN Ik ging in gesprek met mensen, raadpleegde diverse artsen en professoren. Internet kwam net opzetten, waardoor ik onderzoeken en studies kon bestuderen van over de hele wereld. Hier stuitte ik op een Amerikaanse apotheker, die zelf aan Waldenström leed en een aantal lotgenoten in Amerika bijeen had gebracht. Vanwege de zeldzaamheid van de ziekte werd er weinig onderzoek naar Waldenström gedaan. Ik reisde naar hen toe en bezocht nog twee maal een congres in London. De Amerikaanse sfeer van direct zélf aanpakken sprak me aan. Samen brachten ze met do- naties en acties geld bij elkaar om enkele jonge arts-onder- zoekers die wilden promoveren, aan het werk te zetten om onze ziekte wetenschappelijk te onderzoeken. Ondertussen trof ik ook een Nederlandse orthomoleculaire arts, die zeer wetenschappelijk was ingesteld. Deze arts gaf mij adviezen, meer op basis van epidemiologie, die mij zeer aanspraken.” GEZOND LEVEN “In de kern werden er aanwijzingen gevonden dat een gezonde leefstijl invloed zou hebben op het verloop van de ziekte. Door mijn zelfstudie, maar ook door de contac- ten met nationale en internationale betrokkenen, heb ik de overtuiging gekregen dat dat werkt. Ik ben consequent gezonder gaan leven. Door volledig biologisch te eten, vege- tarisch te koken met veel verse groenten en fruit, weinig of geen suikers, zout en alcohol te gebruiken en daarbij voe- dingssupplementen te gebruiken is mijn voedingspatroon ingrijpend veranderd en vooral erg sober. Daarnaast ging Op zijn 47e kreeg Antoon Verhaak (74) de diagnose Waldenström, een ongeneeslijke bloedziekte. Hij maakte de keus om zich níet direct te laten behandelen, maar dook als scheikundige zelf de boeken in. Hij ging de strijd aan met zijn ziekte door vooral een écht gezond leven te leiden. Hij veranderde consequent zijn leefstijl en volgt deze tot op de dag vandaag. Het sterkt hem in de overtuiging dat hij mede daardoor zijn levensverwachting ruimschoots heeft overtroffen! Tekst Lambert van der Ven Fotografie René Kuijs Vormgeving Iris Manders ‘Ik stroopte mijn mouwen op tegen mijn ziekte’ Een gezond leven als medicijn om ongeneeslijke ziekte te vertragen DIAGNOSE WALDENSTRÖM In de volle bloei van zijn leven openbaarden zich klachten. “Ik had net mijn master Opleidingskunde afgerond. In ons gezin was het druk door mijn werk en mijn studie; mijn vrouw Anita werkte en was in het laatste jaar van haar op- leiding tot verloskundige en we hadden drie jonge kinderen. Ik was moe. Mijn arts zei me wat rust te houden en dat het dan goed zou komen. Dat bleek maar voor even, ik voelde dat er meer aan de hand was. Ik vroeg om een onderzoek en daaruit kwam een veel te hoge bloedbezinking, wat wees op een mogelijke infectie. Na een vervolgonderzoek kwam de onheilstijding: ik leed aan Non-Hodgekin-lymfoom, en dan de variant Waldenström. Een bijzondere en zeldzame vorm van beenmergkanker, een ongeneeslijke ziekte. Mijn wereld stortte in!” MOUWEN OPSTROPEN “Ongeneeslijk. Dat kwam heel hard aan. Een levensverwach- ting van ongeveer tien jaar, mogelijk iets langer. De onco- loog stelde een chemotherapie voor. Op mijn vraag wat daar het effect van was, gaf de arts aan dat dat de kwaliteit van mijn leven zou verhogen, maar niet de levensduur. Ik koos ervoor de behandeling uit te stellen, omdat het lijden op dat moment draagbaar was. Ik besloot me voorlopig ziek te melden en vanaf dat moment ben ik de boeken ingedo- ken. Mijn agressie, boosheid en angst maakten plaats voor strijdbaarheid. Ik stroopte de mouwen op. Ik hield altijd al van een intellectuele uitdaging. Met mijn wetenschappe- lijke achtergrond als scheikundige, kon ik de medische en wetenschappelijke informatie goed verwerken.