d’n HaDeejer - 37 ‘Heeswijk 18 febr.1930, Aan den Edelachtb. Heer Burgemeester, het bestuur van de fanfare ‘Sint Willibrord’ besloot in zijne voltallige vergadering van 16 Febr. J.l. U niet langer te erkennen als Ere-voorzitter van voornoemde fanfare. Uwe weigering van de U door ons bestuurslid Hendr.v.Aspert aangeboden kwitantie en de toen daarbij door U gesproken woorden, welke krenkend waren voor onze vereniging, noopten ons Bestuur tot dit besluit, namens ’t Bestuur v.d. fanf. Sint Willibrord, wg J.v.Lindert Voorzitter, w.g. J.J.van Aspert secretaris.’ EERSTE VROUWEN Onder de bezielende leiding van Jan van Aspert gaat de fanfare een bloeiperiode tegemoet. In 1933 verhaalt hij: ‘Ik mag tot mijn vreugde zeggen dat het laatste jaar onze fanfare in bloei en vooral in groei vooruit is gegaan’. De oorlogsjaren kenmerken zich als stille tijden. De fanfare wordt niet opgeheven, maar alle activiteiten worden stilgelegd. In 1950 neemt Antoon Kuijs de dirigeerstok over. Bij het Wereldmuziekconcours in Kerkrade levert hij met het korps een geweldige prestatie. Er wordt de derde prijs gehaald. Wegens ziekte is zijn dirigentschap echter van korte duur. Jos van den Braak zweept de fanfare in de vijftiger jaren op in de vaart der volken. In 1958 treden de eerste vrouwen toe. Ondanks verzet van pastoor Gloudemans worden Ria Weijts en Annie van de Voort als jonge tieners lid. Wellicht beschouwt de pastoor een dergelijke vermenging als onzedelijk. Maar de opmars is niet te stuiten. Spoedig daarna volgt Marijke van de Voort, en volgen er meer dames. DRUMBAND In 1959 wordt de fanfare uitgebreid met de oprichting van de drumband. Rien van de Voort is de eerste tamboer maître. In 1968 krijgt Jo van der Pas de muzikale leiding over de drumband. In deze tijd steunt de baron de fanfare regelmatig met een flinke som geld. Het is vanzelfsprekend dat men hiervoor wat terug doet. In 1972, als de baron 90 jaar wordt, gaat de fanfare samen met het gilde naar Duitsland om hem een serenade te brengen. Er komt een kink in de kabel. Sommige leden hebben geen geldig, of zelfs helemaal geen paspoort. De douane is onverbiddelijk. Zeker als een van de leden oppert dat, toen de Duitsers in de oorlog Nederland binnenvielen, deze beslist ook geen paspoort bij zich hadden. Vice-voorzitter Jan van Lith heeft een lumineus idee. Hij biedt de grenswachters een doos van zijn beste sigaren aan. Het wordt alsnog een gezellige dag. MUZIKALE LEIDING Het 150-jarig bestaan wordt in 1973 groots gevierd. De fanfare telt dan ruim vijftig leden, van wie er twintig bij de drumband zijn. Vijf dagen zijn er festiviteiten. Het Brabants Dagblad brengt onder andere het bericht dat de Dintherse harmonie Sint Servaes een serenade brengt, wat geweldig wordt gewaardeerd. In 1975 besluit dirigent Jos van den Braak na 22 jaar te stoppen. Hij geeft het estafettestokje door aan Jan van de Wiel. Een familie die decennialang opduikt in de analen van de fanfare, is de familie Van Aspert. Als dirigent, muzikant, maar ook verschillende familieleden als bestuurder en voorzitter. Zeker niet vergeten mag worden de schoonzus van Jan van Aspert, Drieka van Aspert, uitbaatster van het gelijknamige café en repetitielokaal. Zij wordt in 1950 benoemd tot ‘Eere Vrouwe van de fanfare’. Frans van Aspert is jarenlang bekkenslager. In de jaren ‘80 en ‘90 wordt er in muzikaal opzicht goed gepresteerd. Ook de slagwerkgroep valt in deze periode regelmatig in de prijzen. In 1997 neemt Wim van Zutphen de muzikale leiding over van Jo van der Pas. Jos Schuts en Emiel Caspers geven ook slagwerklessen. Op dit moment is Geert Pittens tamboer maître. Het opleidingsorkest van de fanfare staat onder leiding van Arian Deckers. Regelmatig is er samenwerking met Muziekvereniging Sint Servaes. Leden van beide orkesten vullen elkaar aan. Kerkelijke Fanfare Sint Willibrord 125 jaar; juni 1948
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=