d'n HaDeejer februari 2022

d’n HaDeejer - 27 Eeuwige passie Regelmatig rijdt Jeroen een rondje op een solex en heeft er ook een paar binnen staan, o.a. een Zwanenhals. “Indertijd was ik medeoprichter van de solexclub, de T.R.U.T. club, Toere Rond Um Turp, met al snel veertig leden. Zelf was ik winnaar in 2007. Tegenwoordig ga ik, als het goei weer is, lekker kanoën: ‘Nachten van het gevAAr’ was prachtig. Ge- dichten schrijven was ook een hobby en ik schreef mee met ‘Dichter op de huid’, een mooie bundel uit 2005. En ben nu ook weer poëtisch bezig maar alleen op commando van zoon Jèntje plus Celine van Helvoirt, die foto’s aanlevert, waar we een bundeltje van willen maken. Niet moeilijk doen, zet maar een gedicht in dit blad. Als gemeentedichter, want ik woon hier al zestig jaar en weet alles van onze gemeente… .” Alle muren versierd ‘Van niks kun je iets maken’ is zijn motto en zo heeft hij van alles geknutseld met verlichting, hout en boeken. Er hangen in de woonkamer veel posters en ansichtkaarten. Eén wand is bekleed met bijna 100 ansichtkaarten van Kasteel Heeswijk vanaf 1895 tot heden, allemaal ingelijst. Ook is een grote muur beplakt met muziekposters, van Led Zeppelin tot Olga Lowina. “Vanaf 1976 draaide ik met Jan de Mol al drive-in discotheek Qiebus. Ik draai nog regelmatig mee met De Koet, ook wel Rien geheten.” Ook is Jeroen bezig met een wand met bloemen van verschil- lende schilders: “De wand is nog niet vol; het is een kwestie van verzamelen. Zo heb ik ook ‘toeters met bellen’, onder andere die vroeger bij El Moto achter de bar lagen. Daar wer- den grappen mee uitgehaald, die hun weerga niet kenden.” Prullaria In de kamer en de keuken staan allerlei prullaria. Van een bijzondere bank die bij de Boerenleenbank stond, heeft hij een kruibank gemaakt met wiel. Ook staan er twee kasten bij de voorgevel met bijzondere objecten. “Ja, en daar hangen 25 sleutels die ik o.a. tegenkwam op de vlooienmarkt of onder- weg. Ik bleef altijd verzamelen als een soort ziekte. Mijn kin- deren vonden dat de helft eruit moest. Dat is ook gebeurd, maar nu is er geen plaats meer op de vliering.” Verder heeft Jeroen wel vier fietsen, zelfs staat er eentje continu gestald in de gang. “Die is maar één keer buiten geweest.” Ook heeft het huis een speciale diepe (schuil)kelder met elf traptreden. De wand heeft hij zelf beschilderd, telkens als hij een ‘kwastje’ over had. Ook op het toilet hangt een aparte spiegel. Variatie genoeg in dit Mollenhuis: The voice of the Mol is hier overal merkbaar. Zelf wil hij liefst op de foto met een exotisch beeldje op een kistje, dat hij hier ooit gekocht heeft in het parochiehuis. Verder blijft hij bezig, dus als je iets kwijt wilt, wie weet past het er nog net bij.