32 - d’n HaDeejer Safaripark HaDee Vorige maand kon je zomaar Zorro tegenkomen in de Heeswijkse bossen. Want, ook al was hij ontsnapt, Zorro was niet ver van huis en was snel weer teruggebracht. Voor degene die Zorro niet kennen: het gaat niet over een verward persoon die denkt dat hij Zorro is. Nee, Zorro is de alpaca die bij De Leygraaf in de wei loopt. Er lopen nog meer uitheemse dieren rondom HaDee, zoals buffels op Droevendael, kamelen in Berlicum, en her en der wat emoes. In Vorstenbosch hebben ze zelfs lama’s, die zo tam en lam zijn dat je er mee kunt gaan wandelen. En vind je het gespuug niet intiem genoeg, dan zijn er altijd nog geiten en koeien waar je mee kunt knuffelen. Ik zie het niet zitten, maar het schijnt toch anders te zijn dan een hond of kat. Er zijn ook mensen die op safari gaan in Afrika om daar op dieren te schieten. Dat hoeft niet, vind ik. We stikken hier namelijk van het vee, en als dat toch afgemaakt moet worden vanwege stikstofperikelen, kunnen we er prima een dorpssafari voor opzetten. Ik wed dat er best wat volk op af komt en dat HaDee er aardig wat inkomsten uit kan halen. Hoe het precies uitgevoerd moet worden, weet ik niet, maar het idee is echt niet absurder dan de stikstofplannen van de overheid. Groeten Harrie Droesen Column Harrie ? Sinds viereneenhalf jaar woont Michel de Bruijn (48) in de Hoofdstraat in Heeswijk samen met zijn vrouw Susanne (44). Zij had al twee kinderen: Dévon (21) en Romée (17). Daar zijn Ràff (8) en Dèxx (7) nog bijgekomen. Alle zes hebben zij het echt naar hun zin. Een gesprek op het terras in hun ruime achtertuin. Tekst Ad van Schijndel Fotografie Ronald van Hastenberg Vormgeving Iris Manders Van Den Bosch naar Heeswijk-Dinther ‘Je leert hier snel mensen kennen’ IMPORT
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=