d’n HaDeejer - 17 Verkiesbaar Zoals vele gemeenten in Nederland, heeft ook Bernheze een gemeentedichter. Vraag me niet waarom dat zo is. Sommige mensen hebben er affiniteit mee en daarom wordt er elke twee jaar één voorgedragen en geïnstalleerd. Net als menig geïnstalleerde app op je telefoon, kan ook de gemeentedichter vastlopen. Dat is nu dus gebeurd. De gemeentedichter is er na een half jaartje mee gestopt, omdat hij zijn eloquentie niet in een katholieke kerk ten toon wil spreiden. Ik sympathiseer met zijn beweegredenen, alleen ben ik minder principieel en dogmatisch, zoals het een goed katholiek opgevoede Brabander betaamt. Ik wil best op het podium in de Heeswijkse kerk gaan staan rijmen. Sowieso vinden er in de Heeswijkse kerk geen missen meer plaats. Alle gelovigen van HaDee gaan inmiddels in Dinther naar de kerk. Hetgeen duidelijk zijn merites heeft, want Avesteyn, dat een rooms-katholieke sportvereniging is, staat bovenaan in de competitie. Dat is geen toeval lijkt me. Maar dat terzijde. Ik meld me bij deze bij de BKK om voorgedragen te worden als gemeenteschrijver. Dat vind ik wat beter passen. Want ik schrijf wel gedichten, maar mezelf dichter noemen vind ik wat pretentieus. Maar als men dat niet zit zitten, vind ik de rol van gemeenteombudsman of gemeenteorakel ook bespreekbaar. Ik denk dat ik er erudiet genoeg voor ben. Tot die tijd blijf ik gewoon uw gemeentenar. Hoogachtend Harrie Droesen Column Harrie ? In toekomstige vlucht Jouw vleugels gaan mij verlaten, alleen je vleugels, maar niet je ziel. Laat me nog één keer zeggen hoe bijzonder en schoon ik je vind: in mijn ogen een godswonder zoals de zon die aan de hemel staat. Ik drink jouw liefde als de roodste wijn, je klanken zal ik altijd blijven horen terwijl jij de Melkweg bemint. De vragen waarop jij geen antwoord weet, blijven zweven in de zwoele wind zoals bloemen meedeinen in een vrolijk ritme, jouw ongeremde vleugels waarvan ik denk dat het mede de mijne zijn. Ik heb geleerd van je aanwezigheid en weet daarom dat ik zorgeloos verder kan, zelfs verder dan een open water dat zijn koers vindt in de minste weerstand. Terwijl jij bij mij wegfladdert zoals niemand ooit te zien zal krijgen, wederkeert mijn leven en streef ik zonder jou naar mijn toekomstige vlucht. Jeroen de Mol Fotografie Céline van Helvoirt
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=