d’n HaDeejer - 13 NA NEGEN JAAR DOCTOR Wanneer je met Tom praat, heb je snel door dat je met een slimme jongen spreekt. Voor hem is het allemaal heel logisch. “Op het gymnasium wist ik al dat ik de bètawetenschap wilde bestuderen. Ik was vooral goed in scheikunde en natuurkunde en ben op de Technische Universiteit Eindhoven Scheikundige Technologie gaan studeren. Na mijn bachelor en master op deze faculteit ben ik nu klaar, negen jaar later. Ik heb me de laatste jaren vooral beziggehouden met het beter begrijpen van metingen aan nieuwe zonnecellen. Hoe leveren die een hoge opbrengst op? Ik werkte in een team met zo’n tien promovendi onder leiding van professor René Janssen. Zo heb ik in vier jaar mijn doctoraat behaald. Onlangs heb ik dus mijn proefschrift succesvol verdedigd.” BUIGBARE ZONNEPANELEN “We zijn op de universiteit eigenlijk al heel ver met de kennis rond de toepassingen van zonne-energie. Met onze onderzoeken leggen we de basis voor de nieuwste technieken als het gaat om het produceren van zonnecellen en het vormen van zonnepanelen. Het is nu aan de markt om dit verder uit te rollen.” “Ik heb veel onderzoek gedaan naar het maken van zonnecellen van organische materialen. Deze zonnecellen (of: zonnepanelen) zijn flinterdun, waardoor ze buigbaar zijn. Hierdoor kunnen ze worden toegepast op allerlei materialen en in allerlei vormen. In het buitenland zie je de nieuwste toepassingen. Daar worden hele voorgevels van zonnepanelen gemaakt. Bovendien kun je deze zonnepanelen zo maken dat ze zelfs licht doorlaten. Gaaf toch? Dat zou ook op ramen toegepast kunnen worden.” DRIVE “Ik ben graag actief op het snijvlak van natuur- en scheikunde. In mijn master richtte ik me op de studierichting moleculen en materialen. Dit is heel breed: van polymeren, tot coatings en van zonnecellen tot levende cellen. Ik ging aan het werk met organische elektronica. Dat vind ik heel leuk. Hoe gedragen materialen zich in relatie met elkaar? Je probeert te voorspellen wat een materiaal doet op basis van de kwantummechanica. En dan in het lab kijken of je hypothese klopt!” POSTDOC IN ZWEDEN “Op 25 februari vertrek ik naar Zweden om te gaan werken als onderzoeker. Ik vestig me in de buurt van Norrköping, een stad anderhalf uur onder Stockholm. Ik ga in de leer bij een professor en werken in de organische elektronica. Specifiek ga ik daar nieuwe manieren van berekenen zoeken en die beter begrijpen. Hierdoor verbetert de ontwikkeling van kunstmatige intelligentie (kortweg AI) en wordt de snelheid van berekeningen vergroot. Met memristors gaan we ervoor zorgen dat kleine machines heel snel ‘mensachtig’ kunnen leren en menselijke vaardigheden kunnen inzetten. Waarom dit zo interessant is? ComputerBrein technologie gebruikt minder energie en komt toch snel tot goede prestaties.” NATUURTALENT Regelmatig moet ik in het gesprek even vragen om het antwoord in jip-en-janneketaal te herhalen. Tom vindt zijn antwoorden gemakkelijk en snel. “Het is eigenlijk een heel natuurlijk proces geweest om mijn PhD te halen. Ik kon altijd al vrij gemakkelijk leren, maar merkte zeker in mijn master en mijn doctoraat dat leren steeds beter bij me paste. Daarom ga ik nu ook als onderzoeker door. Ik ben nog niet klaar om de academische wereld te verlaten. En stel dat ik ooit zelf professor wil worden, dan heb ik wel een Postdoc nodig. Het is fijn dat ik in Zweden nu een positie heb weten te bemachtigen bij een toonaangevende professor. Voorlopig ga ik nu voor twee jaar.” “Ik vertrek alleen. Hopelijk komt mijn vriendin Marle mij snel achterna. Ik heb haar leren kennen op de faculteit Scheikundige Technologie. Zij hoopt haar PhD in september af te ronden. Marle wil hierna in de industrie aan de slag. Zoals het er nu naar uitziet, zijn we over twee jaar weer terug in Nederland. Al is de toekomst nog ongewis.” Op Google Sholar lees je artikelen waar Tom aan heeft gewerkt tijdens zijn studie. ‘EN DAN IN HET LAB KIJKEN OF JE HYPOTHESE KLOPT!’ SCAN DE QR-CODE Tekst Lambert van der VenFotografie Annerieke van den Broek Vormgeving Eveline van Roessel
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=