8 - d’n HaDeejer Het achterhuis werd op dezelfde manier gebouwd als het voorhuis en het gezin (Peter, Ingrid, Esmée en inmiddels ook zoon Simen) settelde zich in Heeswijk-Dinther. PLAATS MAKEN. Peters carrière bij de Koninklijke Luchtmacht ging gestaag door. Ongeveer elke drie jaar kwam er iets nieuws op zijn pad. Het bracht hem in verschillende delen van de wereld, voornamelijk Europa. “Hoewel we allemaal hetzelfde werk doen, is het interessant om te zien hoe de Grieken of Spanjaarden dit uitvoeren. Daar kun je altijd weer wat van leren.” Op de vraag of hij het nooit jammer vindt om van baan te moeten veranderen, is zijn mening glashelder: ”Na drie jaar maak je weer plaats voor je collega. Het Ministerie van Defensie heeft een tekort aan mensen, maar dat zit hem vooral in bepaalde rangen, niet in mijn rang. Dus daarom maak ik graag plaats voor een collega.” Zo kwam er een functie voorbij in een radarvliegtuig. Hierin zit naast een bemanning om het toestel te besturen, ook een team van operators voor het radarsysteem. Peter stapte het vliegtuig weer in om leiding te geven aan deze operators. GEVAAR. De droom om piloot te worden en zijn carrière bij de Koninklijke luchtmacht begon in een tijd waarin het in de wereld nog redelijk rustig was. De afgelopen jaren is dat veranderd, met als dieptepunt op dit moment de oorlog in Oekraïne. Maar voor Peter is er geen verschil in gevaar met het verleden. “We gaan allemaal een keer”, zegt hij. “Toen ik in Afghanistan gestationeerd zat, viel er een raket bijna gelijk met het afgaan van het luchtalarm. Het gaat dan zo snel, daar doe je niets aan. En we hebben een survival opleiding gedaan. Mochten we toch een keer in gevaar zijn, dan hebben we geleerd hoe daarmee om te gaan.” HUMOR EN GEZELLIGHEID. De afgelopen vier jaar vloog Peter als leidinggevende door het luchtruim met een crew van operators, waarmee hij de buitengrenzen van Europa beschermde. “Met ons radarvliegtuig vliegen we 10 kilometer boven Europees grondgebied en hebben we 500 km zicht om ons heen via de radar. Het leed en de gevechten op de grond zien wij niet en daar zijn we niet bij betrokken. Maar als wij 500 km zicht om ons heen hebben, dan hebben de Russen dat ook en dat maakt het soms wel spannend.” Naast spanning is er ruimte voor humor en gezelligheid. “Zo’n crew van operators is vaak internationaal. Ik neem dan wel eens iets lekkers mee voor onderweg, bijvoorbeeld drop of een Nederlandse snack.” Ook kan Peter naar hartenlust fotograferen onderweg. “Je kunt daar boven hele mooie foto’s maken.” Terwijl Peter scrolt door de foto’s op zijn telefoon, komen er mooie beelden voorbij, waaronder prachtige foto’s van het Noorderlicht, die hij maakte, toen hij terugkwam uit Alaska. STICHTING DORPSNIEUWS. Inmiddels is Peter net aan zijn laatste functie voor zijn pensioen begonnen: hij geeft leiding aan een crew in een NAVO commando centrum voor bewaking en beveiliging van het Noord-Europese luchtruim. Dat doet hij vanuit Uedem in Duitsland. Zijn betrokkenheid met het dorp maakt dat hij zich inzet als fotograaf en vrijwilliger van de technische redactie van de website ’Hadeejer.nl’. En nu is hij bestuurslid geworden van Stichting Dorpsnieuws. “Daarom sluit ik momenteel aan bij verschillende overleggen, die met de stichting te maken hebben.” Hij werkt graag mee aan een strategie om meer samenwerking te realiseren tussen de website en het maandblad. Het is totaal iets anders dan wat hij voor zijn werk doet, maar door zijn militaire instelling en vastberadenheid, worden er vast snel knopen doorgehakt. ‘WE HEBBEN GELEERD HOE MET GEVAAR OM TE GAAN’
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=