d’n HaDeejer - 27 Het is 11 uur ’s ochtends. In Huize Schakenraad staat de koffie klaar met een zelfgebakken plakje cake. “Een beetje van mezelf en...,” grapt Jan, terwijl hij klaar gaat zitten voor het interview. Zijn vrouw Joke zit in de woonkamer en luistert mee, terwijl ze een tijdschrift leest. De eerste vraag is nog niet gesteld of het wordt al duidelijk dat Jan graag goed voorbereid is. Hij overhandigt enkele A4-tjes. Het is een CV met alle functies die hij binnen veel verschillende verenigingen vervuld heeft. Maar op de vraag wat het mooiste is dat hij als hoofdman van het Sint Willibrordusgilde heeft meegemaakt, staat het antwoord niet op zijn CV. “Het is prachtig hoeveel steun ik altijd van de leden heb mogen ontvangen, zowel in goede als in slechte tijden. En fijn was het enthousiasme van onze leden, als ze ergens voor gevraagd werden. Zonder dat had ik niet zo lang hoofdman kunnen zijn.” Zilver uit 1476 Naast samenwerking en verbinding waar elke vereniging naar streeft, heeft het Sint Willibrordusgilde ook zo haar tradities. “We bestaan al honderden jaren,“ legt Jan uit. “De eerste statuten zijn uit 1596. En ons oudste zilver komt uit 1476.” Dat zijn voornamelijk zilveren schilden die de Gildekoning aanbiedt als hij of zij het Koningsschieten wint. Daarnaast zijn er ook onderlinge wedstrijden in andere traditionele sporten, zoals het geweer- of kruisboogschieten, het vendelzwaaien, trommelen, bazuinblazen of wedstrijden met de standaardruiter. Europees Treffen in HaDee Welke mooie dingen heeft Jan als voorman meegemaakt de afgelopen 22 jaar? “De Sint-Jan heeft ons ooit gevraagd om mee te lopen met de chrismawijding. Er kwamen 120 priesters naar de Sint-Jan om daar ingewijde zalf en olie te halen. Het was prachtig om mee te maken!” Ook het Europees Treffen in HaDee in 2006 was een van de hoogtepunten. “Voor de organisatie had ik contact met 5.600 verenigingen uit Europa. Van Kroatië tot Oekraïne en Spanje,” vertelt hij trots. “Er deden 666 verenigingen mee en we hadden 60.000 bezoekers.” Heel indrukwekkend vindt hij de jaarlijkse stille tocht naar de fusilladeplaats in Vught, die het Sint Willibrordusgilde al vanaf 1963 organiseert. Daar komen elk jaar ongeveer 1.000 bezoekers op af. Toegankelijkheid Jan heeft zich altijd ingezet voor een toegankelijk gilde. Zo heeft hij zich vanaf zijn lidmaatschap in 1994 hard gemaakt voor toelating van vrouwen. Inmiddels is een derde van de Gildeleden vrouwelijk. Maar ook mensen van een ander geloof zijn welkom. In de statuten is een regel aangepast. “Je hoeft niet RoomsKatholiek te zijn als je het christelijke geloof maar respecteert.” Nieuw Gildehuis De afgelopen jaren hebben de leden van het gilde samen een nieuw Gildehuis gebouwd op hun eigen terrein aan de Fokkershoek. In 2017 zijn ze begonnen, maar door corona liep het wat vertraging op. “Het is een 35 meter lang gebouw, helemaal energieneutraal”, vertelt Jan en hij laat de foto’s zien. “Deze zomer hopen we het gebouw te openen.” Terugkijkend op zijn ellenlange C.V. dat op de keukentafel ligt, is het moeilijk voor te stellen dat Jan zich straks niet zal vervelen. “We worden een dagje ouder, Joke en ik. En we hebben ook allebei de nodige gezondheidsklachten.” Jan kijkt naar zijn vrouw. “Nu kunnen we samen nog wat dingen ondernemen.” In november doet Jan voor het eerst mee met het Koningsschieten. Meedoen vond hij als hoofdman niet gepast. Of hij dan Gildekoning wordt, is de vraag. Het zou nog wel een mooie toevoeging zijn aan zijn C.V.
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=