d’n HaDeejer - 21 MARIE JOSÉ GEBOREN INDELFTGETROUWD MET JIM MOEDER VAN VIJF KINDEREN: “DRIE ZELF GEBAARD, TWEE CADEAU GEKREGEN” GING NAAR DE GERRIT RIETVELD ACADEMIE STUDEERDE OOK FILOSOFIE SCHREEF HET BOEK ‘TRANSFORMATIEVE RAMPRECEPTEN’ WIL GRAAG EEN MOESTUIN MOTTO ‘FOCUS ON WHAT YOU WANT. NOT ON WHAT YOU DON’T WANT’ (UITSPRAAK VAN DE AMERIKAAN BOB LEMON) MISSIE HET VROUWELIJKE TERUGBRENGEN IN DE WERELD INSTAGRAM@GALLERY_MARIEJOSE Marie José woonde een groot deel van haar leven in de Randstad, maar wilde daar eigenlijk al lang weg. “Wonen in de Randstad kost veel energie. Ik vind het nu weer leuk om er af en toe te zijn, maar ik doe het beter op het platteland.” Het vertrek uit het westen werd jaren uitgesteld, omdat ze haar kinderen niet uit hun vertrouwde omgeving wilde weghalen. Marktplaats Enkele jaren geleden besloten ze de stap alsnog te wagen. “Voordat we naar Heeswijk-Dinther kwamen, hebben we een tijdje in een huis van een vriend in Altforst gewoond. Dat was een soort test. Ik genoot me helemaal gek. Toen zijn we op zoek gegaan naar een huis waar we langer konden blijven.” Ze vonden hun huis aan de Koffiestraat op Marktplaats en waren direct verkocht. “Toen we hier kwamen wonen, kregen we een bord in de tuin met ’Welkom in de buurt’. Zó leuk! Dat heb ik nog nooit in mijn leven gehad. We hebben supergezellige buren en zitten hier heerlijk. Als ik ’s ochtends de trap afkom, kijk ik vanuit het keukenraam zo de wei in. Het voelt elke dag alsof ik op vakantie ben.” Creatief Marie José is de oudste van vier kinderen. “Ik kom uit een rommelige gezinssituatie. Mijn ouders zijn gescheiden, toen ik nog heel jong was, en later weer bij elkaar gekomen. Ze kwamen uit een arbeidersgezin. Ik was de eerste die naar de middelbare school ging; dat was nieuw gebied.” Een toekomst als kunstenaar lag niet voor de hand. “Ik was wel altijd van alles aan het maken: toen ik een jaar of tien was, zag ik in de ‘Tina’ een beschrijving voor het maken van een broekpak. Ik had nooit les gehad, maar heb het gewoon gedaan. Daarna verzon ik zelf vaak iets en maakte het dan. Maar de woorden ‘kunst’ en ‘creativiteit’ kenden we niet. Dat was heel ver weg.” Kunstacademie Het was de conrector op de Havo, die de kunstacademie opperde. “Ik denk dat hij dacht dat hoe ik me gedroeg en kleedde, wel bij de Kunstacademie zou passen.” In haar twenties ging Marie José naar de Gerrit Rietveld Academie. Daar deed ze veel aan modeltekenen. “Ik heb het niet afgemaakt, omdat ik in het laatste jaar zwanger was van Bart, mijn oudste zoon. Ik snapte niet hoe ik een gezin en kunst maken samen moest realiseren. Ik ben pas weer begonnen met kunst, toen de kinderen volwassen waren. Het eerste werk dat ik toen maakte, is me het meest dierbaar. Dat was de ‘poortopener’.”
RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=