d'n Hadeejer december 2023

MAANDBLAD VOOR HEESWIJK-DINTHER JAARGANG 19 - DECEMBER 2023

www.beeldengieterijtenax.nl

d’n HaDeejer - 3 Zoeken… en vinden Voor dit kerstnummer kijken we terug op het afgelopen jaar. Zo ervaart Gideon als ‘dorpsmenneke’ een onbestemd verlangen naar de stad. Hij maakte een documentaire over de zoektocht naar zijn identiteit. Loes heeft dit jaar weer een prachtig verhaal geschreven over een ‘Verloren kerst’: gelukkig vindt Freek de Kerstman en zijn rendier en komt alles op z’n pootjes terecht. Een team leerlingen van gymnasium Bernrode maakte van een frisdrankblikje een satelliet en kreeg de kans om deze te lanceren met een echte raket. Gaan ze na hun eindexamen verder in de ruimtevaart? Niels volgde zijn passie en ging ambachtelijk bier brouwen in Australië. Hij kwam erachter dat hij in zijn eentje ergens helemaal opnieuw kan beginnen en vrienden kan vinden om samen toffe ervaringen op te doen. Rein en Jan vertrokken met de motor naar Isle of Man om het magische eiland te verkennen en de Grand Prix bij te wonen. De gemiddelde snelheid was 210 km per uur: of dat goed afliep? Sanne en Marieke zochten jaren naar vriendinnen, die begrijpen waar je doorheen. Ze vonden het bij Mama Vita, een stichting die moeders van kinderen met autisme bij elkaar brengt. Gerry hoefde niet ver te zoeken: ze begon als 17-jarige bij de Spar in Dinther en kwam via de C1000 en de Coöp bij de Plus terecht. Het gaat er heel gemoedelijk aan toe, dat vindt zij het mooie van werken in ons dorp. En Ad sprak de toneelspelers van de Oude Garde en vroeg hoe zij zich in hun rol kunnen vinden. In deze feestelijke decembermaand, eten we samen, geven we cadeautjes en proosten we op het leven. Voor sommige mensen is dat niet mogelijk. Daarom zoekt Sjanet als schuldhulpmaatje naar oplossingen, zodat mensen weer schuldenvrij worden. Ze stimuleert ze om alles zelf te regelen, zodat ze hun leven op de rit krijgen. Ook carnaval komt er weer aan, dus we spraken met ‘De Plekkers’. Zij begonnen 22 jaar geleden en deden mee met de kinderoptocht en bouwen nu alweer jaren fanatiek carnavalswagens met een actueel thema. Een divers gezelschap, waarbij iedereen z’n kwaliteiten in zet en gezelligheid vindt in de samenwerking. Tot slot kijkt Olaf terug op zijn benoeming tot Jonge Actieve HaDeejer: het gaf hem vertrouwen en ook dit jaar zette hij zich breed in. Wat een mooie, creatieve mensen leven er in ons dorp! We wensen je fijne feestdagen en veel leesplezier. De redactie Colofon Volg d’n HaDeejer ook via www.facebook.com/hadeejernieuws @dnhadeejer Redactie Anja Bekkers (hoofdredacteur), Rob van den Berg, René Kuijs, Ardith Manders, Monique Raaijmakers, Ad van Schijndel, Eline Sigmans en Maud van de Wetering Journalisten Robert Deckers, Thea van der Doelen, Angélique Dortmans, Loes van Gerwen, Rob van Herpen, Toon Konings, Liseth Kuijs, Jeroen de Mol, Rene van der Pas, Lambert van der Ven, Francis van Venrooij en Manon Verkuijlen Fotografie Annerieke van den Broek, Ronald van Hastenberg, Sanne van Rozendaal, Eefje Voets en Suzanne Verstegen Vormgeving Collette Bosch, Esmée Geubbels, Corina Gloudemans, Juul van den Heuvel en Eveline van Roessel Illustraties Wouter van Empel Medewerkers Yvonne van Heessel, Miranda Luiten, Cathelijn van der Meijden en Hanneke van der Voort Kopij/informatie Uiterste inzenddatum: 1e van de maand redactie@hadeejer.nl Advertenties Uiterste inzenddatum: 10e van de maand advertentie@hadeejer.nl Vragen over bezorging Bel Marijn de Mol 06-19781787 bezorging@hadeejer.nl Jaarabonnement niet-inwoners € 50,- inclusief verzendkosten Druk Veldhuis Media Meppel. Oplage 3.700 stuks www.hadeejer.nl d’n HaDeejer is een uitgave van Stichting Dorpsnieuws. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder schriftelijke toestemming van de uitgever. Fotografie cover: Eefje Voets ‘In mijn kerstboom hangt een bal, waar mijn dochter vori jaar  schree: ’Wees lie voor elkaar’ - Malou van der Heijden -

Bouwmaatwerk in o.a.: Aan- en verbouw woning / bedrijfspand Overkappingen / carports Renovatie / onderhoud Interieurmaatwerk in o.a.: Keukens en keukenrenovaties Badkamermeubels Kasten en schuifkasten Heeswijk-Dinther | M. 06-10069604 | www.kerkhofmaatwerk.nl ONDERDEEL VAN 2,5mm eiken toplaag 5mm populieren onderlaag Bij Echt! wordt er uitsluitend gebruikgemaakt van natuurlijke en lokale materialen. Wat Echt! vloeren zo uniek maakt? Door de samenstelling van de vloer is hij betaalbaar, uithaalbaar en herbruikbaar. Het allerbelangrijkste? Het lijkt niet op hout, het is Echt! hout. Vanaf €82,50per m² inclusief leggen. MEER INFO? SCAN DE QR-CODE Betaalbare vloer, op basis van natuurlijke materialen Dé isolerende en drukvaste mortel voor daken & vloeren Retselseweg 10 | Heeswijk Dinther | www.isomix.com Met dé experts op de lokale woningmarkt sta je sterk. Plein 1969 11, 5473 CA Heeswijk-Dinther 0413 291523 | ketelaarsvanzutphen.nl Deurtechniek Garagedeuren William van Grinsven Heeswijk-Dinther 06-46098409 WWW.VGDEURTECHNIEK.NL ZONNESCHERMEN ROLLUIKEN SCREENS WINDVASTE SCREENS HORREN RAAMDECORATIE GARAGEDEUREN TERRASOVERKAPPINGEN MARKIEZEN Heeswijk-Dinther - 06 546 90 294 - www.nauszonwering.nl

d’n HaDeejer - 5 3 Voorwoord 6 Gideon kijkt voorbij het dorp en de stad 10 Verloren kerst 14 Een satelliet in een blikje 16 Dorpspraat met de Oude Garde 19 Mama Vita zorgt voor veerkracht 22 Gerry: van alle (super)markten thuis 25 Ingezonden 26 Sjanet is schuldhulpmaatje 28 Niels brouwt bier in Australië 34 Met de motor naar Isle of Man 38 Al 22 jaar ’leut’ bij Carnavalsvereniging De Plekkers 44 Wat doet Olaf, als Jonge Actieve HaDeejer? 45 Hil aander tijde 46 Zakelijk bekeken 47 Column Harrie Droesen 49 50 jaar gelee Brug Terug 50 Agenda en Column Toko INHOUD 6 14 26 22 28 34

‘Ik wil verhalen tot leven brengen

d’n HaDeejer - 7 DOCUMENTAIREMAKER KIJKT IN SPIEGEL LIEFDE VOOR HET DORP EN EEN ONBESTEMD VERLANGEN NAAR DE STAD Gideon van Brussel (45) is een echte maker of het nou muziek, film of een grafisch ontwerp is. Maar ook een vader, een familieman. Nadenkend over zijn werk als mediadesigner, ging hij weer terug de schoolbanken in. Documentair regisseur wil hij worden. En voor hij het wist ging het over zijn leven. Opgegroeid in een dorp. Opkijkend tegen de stad. Getogen in een dorp In 1978 geboren in Erp. Na de basisschool het Franciscuscollege in Veghel, halverwege de overstap naar de MTS. Wist eigenlijk niet wat hij wilde. Uiteindelijk gekozen voor grafisch vormgever. Het Grafisch Lyceum in Eindhoven. Met twee vingers in de neus gehaald. Er ging een wereld voor hem open. Kreeg een relatie met Marjan met wie hij na de studies ging reizen. Australië, Nieuw-Zeeland, een half jaar lang. Terug in Nederland samenwonen. “In Heeswijk-Dinther konden we een huisje huren in de Hoofdstraat. Het was er eenvoudig, maar we hadden een eigen plek. We vonden direct aansluiting. Familie van Marjan woonde hier. We kenden ook mensen in het dorp vanuit de middelbare school. Het voelde direct vertrouwd. Heeswijk-Dinther is net iets groter dan Erp, dat betekende ook iets meer anonimiteit, wat ik destijds wel prettig vond. Opnieuw mezelf uitvinden, nieuwe keuzes maken.” Aan het werk als reclamemaker “Al snel wilden we ons settelen, we kochten een huis in de Schuurakker, hier in het dorp. Ik ging aan het werk als grafisch ontwerper, DTP’er. Vormgeven van complete reclamecampagnes voor grote bedrijven tot aan logo’s en huisstijlen voor de ‘bakker om de hoek’. Maar het leukste vond ik het om verhalen tot leven te brengen. Het was de tijd dat video net allemaal digitaal werd. Ik vond het magisch om iets te doen met beelden uit je camera. Dat je dat kon bewerken met een computer. Helemaal geweldig. Het was alsof ik een eigen filmstudio in mijn huis had! Ik begon met levenslopen voor vrienden, maar als snel gebruikte ik het monteren van beelden ook beroepsmatig.” Eigen bedrijf “In 2006 besloot ik voor mezelf te beginnen. Ik richtte Digideon op. Door mijn contacten uit de reclamewereld had ik al vrij snel grote klanten, waar ik naast grafisch werk ook videoproducties voor maakte. Heijmans Nederland, ASML, ik viel meteen met mijn neus in de boter. Ik weet nog dat ik daar aan de voet van die hoge ASML-toren stond. Tekst Lambert van der Ven Fotografie Annerieke van den Broek Vormgeving Collette Bosch GIDEON. NAAM: GIDEON VAN BRUSSEL LEEFTIJD: 45 JAAR GETROUWD MET: MARJAN VAN BRUSSEL-DAANDELS VADER VAN TWEE ZONEN: MELS (12) EN SVER (9) GEBOREN: IN ERP HOBBIES: MUZIEK LUISTEREN EN MAKEN – FILM – TECHNOLOGIE MOTTO: ALS JE MINDER WIL MOETEN, MOET JE MINDER WILLEN

8 - d’n HaDeejer Ik, als eenvoudige jongen uit Erp, ik was nog geen 30 en dan zo’n klus! Mijn eigen bedrijf liep op rolletjes. Ik had meer dan voldoende werk. We kregen twee kinderen, twee jongens. In 2016 kochten we een huis aan de Nobisweg. Een huis uit de jaren 60. We hebben er bijna twee jaar aan gewerkt tot we in 2018 in ons nieuwe huis gingen wonen, mijn bedrijfsruimte in de achtertuin. We hadden het goed voor elkaar, maar ik merkte dat ik steeds vaker minder voldoening uit mijn werk haalde.” Verhalen tot leven brengen “Ik ging op zoek naar andere projecten. Meer maatschappelijke dingen, zoals voor de gemeente Bernheze. Het was 2020, de corona tijd. Ik wilde dichter bij mezelf blijven en weer betrokken raken bij projecten en klanten. Ik wilde meer verhalen tot leven brengen. En met die verhalen mensen aan het denken zetten. Ik kwam in contact met een coach. Iemand die met mij op zoek ging naar wat ik echt wilde. Bezig zijn met dingen waar ik meer voldoening uit kon halen. Waar veel van mijn interesses en tegelijkertijd vakkennis in samenkwamen, is het maken van documentaires. Dus startte ik in 2022 met de opleiding Regie Documentaire aan de Amsterdam Film School, onderdeel van de Nederlandse Academie voor Beeldcreatie. Door persoonlijke omstandigheden werd ik in die periode min of meer gedwongen om heel kritisch te kijken naar waar ik mijn tijd en energie het beste aan kon besteden. Maar ik wilde al zolang verandering, dus koos ik er toch voor om de opleiding door te zetten.” Een documentaire maken “Onderdeel van mijn studie was het maken van een documentaire. We startten er eigenlijk direct mee, er moest een filmplan komen. Tijdens de wekelijkse rit van Heeswijk-Dinther naar Amsterdam vormde zich een steeds concreter idee voor een onderwerp voor mijn film. Als dorpsmenneke voelde ik namelijk een enorme bewijsdrang tegenover mijn stadse klasgenoten. Waar kwam dat eigenlijk vandaan? Zo kwam ik op het idee om een film te maken over de verschillen tussen stads- en dorpsmensen. Ik zocht mijn goede vriend Tjeerd op, die al vele malen in zijn leven is verhuisd. Als iemand moest weten waarom mensen uit een dorp tegen mensen uit de stad opkijken, is hij het wel. Hij woonde in dorpen en steden. Het leek me interessant om te kijken waarom hij zijn keuzes had gemaakt.” En toen ging het over mij “Na een paar weken viel het kwartje. Ik kon de film niet alleen over hém maken. Het ging ook over mij. Ík heb opgekeken tegen de stad en ervaarde dat nu in Amsterdam weer. Zo ontstond het idee om een roadtrip te maken door Nederland. We bezochten diverse dorpen en steden waar Tjeerd had gewoond. Het werd uiteindelijk een zoektocht naar identiteit met liefde voor het dorp en een onbestemd verlangen naar de stad. We groeiden samen op in Erp en woonden beiden in Heeswijk-Dinther, dus het dorp was voor ons bekend. Tjeerd woonde echter ook in diverse steden, dus had op dat gebied meer ervaring. We maakten destijds andere keuzes voor plekken om te gaan wonen. Ieder met zijn eigen redenen. De voorkeur voor een plaats om te gaan wonen bleek ook veel met beeldvorming te maken te hebben.

d’n HaDeejer - 9 Tjeerd vond het label dorpsmenneke eigenlijk niet bij me passen, vond juist dat ik een wereldse blik had door onze reizen. Maar hij had juist op zoveel verschillende plekken gewoond en geleefd, ook in de stad, die ervaring miste ik. Het leverde hele mooie gesprekken op. De documentaire is een tijdsdocument geworden. Ik ben veranderd door het hele proces en onze vriendschap werd hechter. We begrijpen elkaar nog beter. Ik kijk nu veel minder op tegen de stad. Het is een heel persoonlijk document geworden. De reacties raakten me, toen ik het afgelopen zomer aan mijn familie en vrienden liet zien. Ze vonden het knap dat ik me zo kwetsbaar durfde op te stellen. Dat je met een film mensen aan het denken kan zetten en een bepaald inzicht kan geven, al is het maar een beetje, voelde echt magisch.” Ik ben veranderd In de documentaire met de titel ‘Voorbij het dorp en de stad’ worden het dorp en de stad mooi verbonden. “Het was mijn zoektocht, maar het zal voor meer mensen herkenbaar zijn, ook uit Heeswijk-Dinther, daar ben ik van overtuigd. Ik ben nu anders in mijn werk gaan staan. Wil meer betekenisvol zijn. Mensen om mij heen zien dat ik veranderd ben. Ik wil graag dingen samen doen. Verhalen maken die andere mensen aan het denken zetten. Die het gesprek openen. Ik ga mijn film waarschijnlijk niet op internet zetten, maar denk er wel over na hoe ik het aan belangstellenden kan tonen. In een persoonlijke setting, waar ik na afloop ook met mensen in gesprek kan gaan. Stiekem ben ik best trots op het resultaat. Maar ik ben vooral trots op Marjan en de kinderen, die me de ruimte gaven om dit allemaal te kunnen doen. Sinds kort werk ik als vrijwilliger voor Stichting Komma waar we ongeneeslijk zieke ouders helpen hun levensverhalen vast te leggen in een videoportret. Als blijvende herinnering voor hun kinderen en naasten. Maar ook in mijn werk kan ik mijn opgedane kennis toepassen. Uit beide haal ik veel voldoening. Ik wil met beelden verhalen vertellen, ik wil verhalen tot leven brengen!” VOORBIJ HET DORP EN DE STAD (Documentaire - 20 minuten) Vanuit hun geboortedorp Erp tot aan studentenstad Enschede blikken jeugdvrienden Tjeerd en Gideon tijdens een roadtrip terug op hun jeugd. Wat heeft het voor hen betekend om in een kleine gemeenschap op te groeien, wanneer je niet altijd binnen de norm lijkt te vallen. Een zoektocht naar identiteit met liefde voor het dorp en een onbestemd verlangen naar de stad. Mijn favoriete kerstgerecht is Pkebowl, dat aten we vori jaar ook, waarom ook niet met kerst?! Gideon van Brussel ’IK VOND HET MAGISCH OM IETS TE DOEN MET BEELDEN UIT JE CAMERA’

10 - d’n HaDeejer “Is dit een grap of zo? Wat is er met iedereen aan de hand? Doe niet zo stom, ik vind het écht niet meer leuk!” Het is twee uur ’s middags op vierentwintig december en Freek stormt na de zoveelste discussie met zijn ouders naar boven. Hij trekt de vlizotrap naar beneden en klimt naar de zolder. Sinds een dag of drie doet iedereen thuis alsof ze nog nooit van Kerstmis gehoord hebben. Zijn vrienden kijken hem raar aan, als hij het over de kerstvakantie heeft. In het dorp hangen geen kerstlampjes aan de dakranden, er staan geen verlichte rendieren in voortuinen en als hij door de ramen naar binnen kijkt, kan hij geen gekleurde lichtslingers in kerstbomen ontdekken. In winkels klinkt dezelfde saaie muziek als die de rest van het jaar wordt gedraaid. De bakker heeft geen kerstbrood en bij de slager ligt geen bestellijst voor de feestdagen. De vakkenvullers van de supermarkten hebben de chocoladeletters en pepernoten vakkundig vervangen voor paaseitjes in wel honderd verschillende kleuren. Kortom: het heeft er alle schijn van dat zijn ouders gelijk hebben. Gelukkig weet hij waar zijn moeder de kerstversiering in januari opbergt, zodat hij dit gedoe voor eens en altijd kan laten ophouden. Op zolder vindt hij geen slingers, geen lampjes en tot overmaat van ramp ligt er geen enkele kerstbal. De tiener snapt er helemaal niks van, hij herinnert zich haarscherp de versierde kerstboom, waar tijdens het uitbundige kerstdiner jaarlijks kadootjes voor iedereen onder liggen. Dat kan hij toch niet allemaal zelf verzonnen hebben? Houdt zijn hoofd hem voor de gek? Beteuterd loopt hij naar beneden. “Is het nu klaar met die onzin Freek? Dat hele kerstverhaal van jou is echt prachtig verzonnen, maar het klinkt ook vrij ongeloofwaardig. Ik snap dat je graag een nieuw spel voor je spelcomputer wil hebben, maar om daarvoor nou ieder jaar een omgezaagde boom in huis te zetten om daarna te verbranden, dat klinkt erg vergezocht.” Zijn moeder heeft gelijk. Niets in dit hele dorp wijst erop dat er ooit een kerstfeest heeft bestaan. En als je erover nadenkt, is het een vrij bizarre gedachte. Wie zou er met die hele klimaatdiscussie nog over nadenken om zomaar honderden of zelfs duizenden elektrische lampjes de hele nacht aan je dakgoot te laten branden? Misschien was het dan toch allemaal een droom. Zo’n levensechte die niet zo makkelijk uit je hoofd verdwijnt. “Ik ga Ollie wel even uitlaten, ben zo terug!” De lange, maar tenger gebouwde tiener kleedt zich warm aan en pakt de hondenriem. Het is fijn buiten, de vrieskou om zijn neus doet hem denken aan winterse gezelligheid. Hij zucht. Het doet hem vooral denken aan een droom die nooit echt is geweest. In het bos is de kleine teckel door het dolle heen, als ze erachter komt dat ze van haar baas niet meer aan de riem hoeft. Ze rent het pad wel twintig keer zigzaggend heen en weer, terwijl Freek met zijn handen diep in zijn zakken, in gedachten verzonken, achter haar aan sjokt. Steeds meer tijd verstrijkt en als de jongen opkijkt, is zijn hond verdwenen. Hoe lang is ze al uit zijn zicht? “Ollie, hier! Ollie, kom. Ollie! Kijk eens wat ik voor je heb, een lekker koekje. Ollie!” Zijn stem wordt steeds een beetje hoger en harder en hij voelt zijn hart kloppen in zijn keel. Hij weet best dat hij het dier niet los mag laten in het bos. Het eigenwijze ding heeft wel vaker de neiging om weg te lopen. Hij moet haar terugvinden en besluit van het pad af te gaan en het dichtbegroeide bos in te lopen. Gelukkig ziet hij snel het wiebelende staartje van het hondje boven een bosje varens uitsteken. Hij loopt erop af en schrikt van wat hij ziet. Verloren kerst Tekst Loes van Gerwen Illusrtatie & Vormgeving Esmée Geubbels

d’n HaDeejer - 11 Er ligt een dood hert. Voorzichtig gaat Freek er op af en schrikt van hoe warm het dier nog aanvoelt. Even later ziet hij de borstkas langzaam op en neer gaan, het dier leeft! ‘Is het wel een hert?’, vraagt Freek zich af. Hij lijkt wat te groot en te harig en bovendien is zijn kop te lomp. Het prachtige beest tilt kreunend zijn kop op. Dit dier heeft dringend hulp nodig. Samen met Ollie rent de jongen het bos uit en belt aan bij het eerste huis dat hij tegenkomt. Een lieve mevrouw doet open en wil natuurlijk de dierenambulance voor hem bellen. Of Freek misschien een kopje warme chocolademelk wil terwijl hij op de wacht staat? De jongen bedankt vriendelijk, hij gaat liever alvast wachten bij de bosrand. Gelukkig komt er al snel een gele bus aanrijden. De ambulance-vrijwilligers volgen hem met een brancard naar de plek van het dier en tillen hem voorzichtig op. “Dit is inderdaad een hertachtige, maar deze soort komt in Nederland niet in het wild voor. Dit is een rendier,” vertelt de oudste van de twee. “Ik ken wel iemand een dorp verder die er een paar in de wei heeft staan, misschien is hij er één kwijt.” Voor nu maakt het niet uit, want het dier moet meegenomen worden. Op de brancard en in een goudkleurige folie wordt het mooie dier achterin de ambulance getild. Freek kan niet mee, want zijn eigenwijze hondje moet nodig naar huis. Door het raam van de bus kan hij nog net het hoofd van het rendier zien. De warmte doet hem duidelijk goed, zijn neus lijkt er zelfs een rode kleur van te krijgen. Terwijl hij met Ollie naar huis loopt, denkt de tiener na over alle gekke dingen van vandaag. Eerst lijkt de hele wereld te zijn vergeten dat het morgen Eerste Kerstdag is en nu vindt hij ineens een gewond hert in het bos. Of eigenlijk geen hert, maar een rendier. Freek staat even stil alsof hij ineens bedenkt dat hij iets is vergeten. Een rendier met een RODE neus! Hij krijgt een ingeving en weet wat hem te doen staat. Het is al het einde van de middag en de lucht kleurt steeds donkerder, dus er is haast bij. Samen met zijn teckel rent hij terug het bos in, naar de plaats waar ze het dier hebben gevonden. “Zoek maar Ollie,” fluistert Freek, alsof hij niet durft te hopen op wat hij net heeft bedacht. Zijn hond kijkt hem vastberaden aan en alsof hij zijn hele leven niets anders heeft gedaan dan speuren, begint hij een onzichtbaar spoor na te lopen. Na een tijdje zien ze een man zitten in het bos. Bibberend van de kou, met kleren die bruin zijn van de modder, en een natte baard die in slierten naar beneden hangt, kijkt hij de jongen aan. “Hallo meneer, kan ik u helpen?” vraagt Freek twijfelend, hij vindt de man een beetje eng. “Heb je misschien wat water voor me?” Freek draait snel zijn flesje open en geeft het aan de bejaarde man. “Ik heb een ongelukje gehad, maar dat heb jij vast al in de gaten.” “Bent u de Kerstman?” vraagt Freek voorzichtig. “Kerstman, kerstman… wat is een kerstman?” De man kijkt de jongen vragend aan. “Ik heb nog nooit van een Kerstman gehoord, is dat iemand die kersen verkoopt of zo?” Freek zucht. Nog iemand die niet weet wat kerst is. En toch denkt hij dat hij op het goede spoor is. Kerst bestaat wel!

Pater van den Elsenlaan 21 - 5462 GG Veghel - 0413-292894 mail@vanschaykvof.nl - www.vanschaykvof.nl Meer weten over onze dienstverlening? Neem vrijblijvend contact met ons op. ACCOUNTANTS EN BELASTINGADVISEURS S arema ‘Wij maken u wegwijs in de wereld van administratie en belastingen’ Accountant lid van Franciscanessenlaan 77, Veghel 06-14031360 info@schagen-sanders.nl www.schagen-sanders.nl LAAT DE WARMTE OF DE KOU GEEN BELEMMERING ZIJN VOOR UW COMFORT! Grote besparing op uw gasrekening Voordelig verwarmen met een airco Koop uw Oudejaarsloten bij Cigo PaperPoint en steun daarmee Stichting het Hertenkampje (Irenestraat Dinther) én de Stichting Blijf (contacthonden voor mensen met dementie) Daarnaast maakt u zelf nog kans op 1 van de 5 straatjes 1/5de loten voor de trekking van 10 januari 2024.* *vraag naar de voorwaarden in de winkel Wij danken u voor uw bezoeken aan onze winkel en wensen u mooie feestdagen en een goed en gezond 2024 toe. Team Cigo PaperPoint Koop uw Oudjaarsloten bij Cigo PaperPoint en maak kans op één van de 5 straatjes 1/5de loten voor de trekking van 10 januari 2024* *(vraag naar de voorwaarden in de winkel) Door uw aankoop steunt u automatisch twee lokale organisaties - Stichting Blijf (contacthonden voor mensen met dementie) - Het Hertenkampje (Irenestraat) Kruis het doel van uw keuze aan Het doel met de meeste stemmen ontvangt 2/3de deel van het door ons beschikbaar gestelde geldbedrag Het Hertenkampje High-Tech Offset volgens Veldhuis Media We produceren het drukwerk volgens de ISO 12647-2 norm. Het is dé standaardnorm voor offsetdruk. Hierdoor garanderen wij een voorspelbare kwaliteit. Je wensen en ons drukproces naadloos op elkaar aangesloten. Hierdoor krijg je het kwaliteitsdrukwerk mooi op tijd en toch voordelig. Snel en voordelig het drukwerk op de plaats van bestemming. info@veldhuis.nl www.veldhuis.nl 085 - 082 45 00 Eekhorstweg 1 7942 JC Meppel ADV-Veldhuis Media_Vrouw lezend met oortjes-97 x 118 mm.indd 1 04-10-2023 16:59

d’n HaDeejer - 13 Er is alleen één probleem. Hoe overtuig je de Kerstman ervan dat hij de Kerstman is? “Zal ik met u mee naar huis lopen meneer?” “Dat is lief van je jongen, maar ik weet helemaal niet waar ik woon. Eigenlijk weet ik niet eens hoe ik heet.” De man kijkt hulpeloos. “En mijn voet doet zo’n pijn, ik denk ook niet dat ik kan lopen.” “Daar heb ik wel een oplossing voor. Wacht hier heel even, ik ben snel terug.” Zo snel als hij kan (en dat is best snel) rent hij naar huis. Hij laat Ollie door de achterdeur naar binnen en pakt zijn fiets. “Waar ga jij nu nog naartoe?” roept zijn moeder hem nog achterna, maar hij sjeest al de oprit af. “Ho, ho, ho, niet zo snel!,” roept de oude man, als Freek hard komt aangefietst. “Stap maar op ker.. uhm meneer.” Zo snel als hij kan fietsen, rijdt de jongen naar het opvangcentrum van de dierenambulance. “Ho, ho, ho!” roept de man nog een paar keer, maar Freek is absoluut niet van plan om zijn snelheid te minderen. Aangekomen bij het verzorgingscentrum ziet hij direct de ambulancemedewerkers van eerder staan. “Ik ben super benieuwd hoe het met het rendier gaat, mag ik even bij hem kijken?” Freek krijgt te horen dat het niet zo goed gaat. Een dierenarts heeft hem onderzocht en eigenlijk geen grote verwondingen gevonden, maar het beestje wil helemaal niks eten of drinken. “Het enige wat hij doet is in een hoekje van zijn stal liggen,” zegt de vrijwilliger treurig, “loop maar even mee.” Freek en de oude man lopen in snelle pas achter hem aan en zien al snel wat de man bedoelde. Het dier ligt als een hoopje ellende in de stal en kijkt glazig voor zich uit. “Ach wat een lief, lief dier,” zegt de oude man ineens. Het rendier kijkt hen onderzoekend aan. De man knielt bij hem neer en houdt hem voorzichtig vast. Freek ziet de kleur in het gezicht van het rendier terugkomen. Vooral zijn neus wordt een paar tinten roder. Tegelijkertijd lijkt ook het gezicht van de oude man wat op te klaren. Hij begint zelfs enthousiast te praten. “Wat ben jij een ontzettend mooi en trouw beestje.” Dan draait hij zich dankbaar om naar de jongen. “Zou je wat mos voor ons willen halen? Dit lief dier heeft ontzettende honger en ik heb het gevoel dat een beetje sappig sterrenmos precies is waar hij zin in heeft.” De jongen rent naar buiten en vindt al snel wat in de dichtstbijzijnde bosrand. Hij voelt de zenuwen in zijn buik. Zou zijn plan gaan lukken? Als hij terugkomt, lijkt alle hoop verloren: het duo is vertrokken. Freek ziet ze nog net om het hoekje van het stallencomplex verdwijnen. Als hij ze achterna rent en de hoek om komt, ziet hij helemaal niemand meer. Verdrietig fietst de tiener alleen naar huis terug. Het is al super laat en door de tranen in zijn ogen valt het hem helemaal niet op dat er onderweg naar huis overal kerstlichtjes te zien zijn. Ze hangen aan de dakranden van huizen, in een grote boom bij iemand in de voortuin en aan de lantaarnpalen op de hoofdstraat. Als hij thuis komt en zijn ouders hem opgelucht omhelzen, ze hadden zich veel zorgen gemaakt, vertelt Freek alleen maar stilletjes dat hij op een missie was en zonder succes. “Laat me maar even, ik ga slapen.” “Ach kind, je laat ons toch niet zonder jou kerstavond vieren?” Pas dan valt de kerstboom hem op, met de mooiste lampjes die hij ooit gezien heeft. Hij kijkt door de prachtig versierde woonkamer. De tranen van verdriet maken plaats voor een brok in zijn keel, als hij beseft dat de wereld weer normaal is. Hij glimlacht en gaat op de bank zitten. “Nou vertel ons maar eens over die missie,” zegt zijn vader. “Ik geloof dat het toch gelukt is pap.” Zijn ouders kijken hem nog even vragend aan, maar wat die missie precies was, laat hij in het midden. Niemand zou hem tenslotte geloven. ‘Kerstman, kerstman... wat is een kerstman?’

14 - d’n HaDeejer EEN SATELLIET IN EEN BLIKJE V.l.n.r.: Guus, Pim, Rens en Thomas

d’n HaDeejer - 15 Maak van een frisdrankblikje (Can) een satelliet (Sat) met een missie; dat is de opdracht van de CanSat competitie. Leerlingenteams bedenken, bouwen en testen hun eigen satelliet. Ze nemen het op tegen teams uit het hele land. Team Trikkart Space Suit (TSS), bestaande uit Pim Lucius, Thomas Janssen, Rens van der Pol en Guus van Schijndel, deed via een project op gymnasium Bernrode mee aan CanSat 2023. CanSat wordt georganiseerd door ESERO (een initiatief gestart door de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA) en is bedoeld om jongeren enthousiast te maken voor de ruimtevaart. De primaire missie is voor alle deelnemende teams hetzelfde: het meten van de luchttemperatuur en luchtdruk op hun terugreis naar de aarde. De secundaire missie van team TSS was om gegevens te verkrijgen die nodig zijn bij het maken van een ruimtepak. De inzendingen werden beoordeeld op originaliteit, op hun secundaire missie en of het realistisch was dat het ging werken. Ook het media-onderdeel was belangrijk. Team TSS zat bij de beste tien van Nederland en kreeg zo de kans hun Cansat met een echte raket te lanceren tot 1 km hoogte. WAT ZE VAN HET PROJECT GELEERD HEBBEN? “Vooral hoe je goed onderzoek doet en hoe je dat moet uitschrijven. We hebben ook leren programmeren. Het was de bedoeling dat je echt je eigen programma schreef. En we moesten solderen en een parachute ontwerpen. Het was heel leuk om er op school aan te werken en te testen, bijvoorbeeld door de parachute van het dak van gymnasium Bernrode af te gooien. De lanceerdag zelf was het leukst: Je ziet de ontwerpen van andere teams en vooral het ‘echtere werk’, gemaakt door studenten van de universiteit Delft. Zij hebben wel acht raketten gelanceerd,” vertellen de heren. “Helaas liep onze lancering niet zoals verwacht. We hebben geen data ontvangen net als de meeste teams. Dat kan te maken hebben met het slechte weer. Je hoopt zo dat je satelliet alsnog verbinding maakt, maar er gebeurde niks. Dat was wel een teleurstelling.” Toch hebben ze er een goed gevoel aan over gehouden. En al hebben ze er veel van opgestoken, het worden geen vier carrières in de ruimtevaart. Alleen Rens wil astronaut worden, ooit. “Ik weet nu hoe het werkt en dat het echt ingewikkeld is. Het is bij ons niet gelukt, maar als het wel lukt, ben je echt blij. Ik ga eerst aardwetenschappen studeren in Utrecht. En daarna kijken wat ik leuk vind.” Thomas gaat natuurkunde studeren, Pim heeft zich aangemeld voor geneeskunde en Guus gaat richting werktuigbouwkunde. Een mooie ervaring rijker, doen ze dit jaar eindexamen om allemaal hun eigen richting in te gaan. Tekst Francis van Venrooij Fotografie Ronald van Hastenberg Vormgeving Eveline van Roessel EEN TERUGBLIK OP 2023 MET RENS, PIM, THOMAS EN GUUS In onze kerstboom hangen kerstballen en lichtjes, haha, En chocoladekransjes wil ik er wel in. Pim Lucius

16 - d’n HaDeejer Dorpspraat Welke rol speel Marga van Eerd (74) “Ik ben hier de vierde keer grimeuse, alleen. Afhankelijk van persoon en type grimeer ik tien personen. Soms moet je iemand echt aanpassen, bijvoorbeeld jonger maken. Ik heb twee uur nodig. Geen grimewerk tijdens het stuk. Dit jaar heeft iedereen een pruik. Heb als model zelf veel geleerd van mijn zus.” Mari van den Brand (86) “Weken van tevoren zijn we al met vijf man bezig met het opbouwen van het toneel en het decor. Is alles gerepareerd, dan leggen we de spullen klaar onder het toneel. Is de voorstelling op vrijdag, dan bouwen we donderdags alles op. En dan zit ik bij de kassa. Ik doe dit al 15 jaar.” Hans van den Hurk (78) “Ik speel voor Schot en daarna heel divers: tuinman, muziekman enz. Heb geen grote rol, maar ben wel lekker en leuk bezig. De tekst valt gemiddeld wel mee. Ik moet me veel omkleden. Het is heel ontspannend en afwisselend. Ik doe dit al 16 jaar en heb echt van alles meegemaakt.” Rianne van Beekveld (74) “Types spelen vind ik heerlijk. Nu speel ik de schoondochter van Geertruida. Een zweverige rol, dromerig, energetisch werken, veel bewegen met een flinke tekst. Je komt een beetje uit je comfortzone; het is echt heerlijk om iemand anders te zijn. Ik leer vlot van buiten, al 14 jaar.”

d’n HaDeejer - 17 Tekst Ad van Schijndel Fotografie René Kuijs Vormgeving Monique Raaijmakers jij bij de Oudere Garde? Theo van Beekveld (71) “Al 12 jaar bouw ik alles mee op en haal spullen op met aanhanger in Loosbroek. Zo’n zes weken van tevoren moet alles kant en klaar zijn. Met vier man samen. In één dag bouwen we op in Servaes. Verder zit ik aan de kassa. Het is een leuke club met eigen patroon en goede samenwerking.” Gerrit van den Berg (74) “De PR is voor mij het belangrijkste en de organisatie eromheen. Flyers, website, reclame enz. Veel voorstellingen zijn uitverkocht. Verder ben ik penningmeester. Inkomsten en uitgaven zijn goed in balans. Ik sjouw ook de decorstukken aan en ontvang de bezoekers. Weer een leuk stuk!” Henk Kuijpers (78) “Als voorzitter zorg ik dat alles goed loopt. We zijn een prima eenheid onder de vlag van de KBO-Dinther. Het is de negende keer dat ik meespeel, en al vijf jaar voorzitter. In diverse scènes speel ik een makelaar met een stropdas om, die wel wil maar niet goed uit de verf komt. In mijn rol moet ik één persoon helpen.” Ger Sanders (74) “Het is het negende stuk dat ik regisseer, keuze maak ik met Marga van Eerd. Je wilt dat iedereen een rol heeft, dat is best lastig. Ik verdeel eerst de rollen: zeven dames en drie heren. Dan volgt de leesrepetitie met intonatie. 15 weken, twee keer per week repeteren we. Ze kennen snel hun tekst.”

Sociaal Cultureel Centrum Servaes Waar je elkaar Reserveringen: activiteiten@ccservaes.nl Kijk ook op onze website www.ccservaes.nl Diverse mogelijkheden voor vergaderingen en andere activiteiten. Bezoek onze showroom en ontdek onze • Deuren & hang- en sluitwerk • Bevestigingsmiddelen • Gevelbekleding en bouwmaterialen • Kasten op maat • PVC-, laminaat- en houtenvloeren In onze winkel vind je alles om jouw projecten succesvol af te ronden, zowel voor zakelijk als particulier. Bouwen begint bij jacobs. De Morgenstond 8 Heeswijk-Dinther T 0413-229407 www.jacobshbm.nl

d’n HaDeejer - 19 Sanne van Rozendaal (38) en Marieke Gerritse (48) zochten er beiden jaren naar. Een groep vriendinnen die begrijpt waar je doorheen gaat, delen van je leven herkent en luistert, zonder een goed bedoeld advies te geven. Ze vonden het bij Mama Vita, een stichting die moeders van kinderen met autisme bij elkaar brengt. Inmiddels organiseren Sanne en Marieke zelf bijeenkomsten in het PieterBrueghelHuis in Veghel. De dames blikken terug op hun eerste jaar als ‘regio moeder’. Zorg voor jezelf Sanne en Marieke brengen moeders van kinderen met autisme samen “Er waren zo’n twintig vrouwen, die ochtend. Toen het afgelopen was, liep ik de ruimte uit. Eenmaal buiten, voelde ik een rust over me heen vallen. Datzelfde zag ik gebeuren aan de andere kant van de parkeerplaats. Daar stonden drie andere vrouwen. Ik liep op hen af. We kletsten. Waren opgelucht. Vonden herkenning. ‘Kom’, zei ik, ‘laten we dit ook in onze regio organiseren’.” Tekst Eline Sigmans Fotografie Eefje Voets Vormgeving Monique Raaijmakers Marieke en Sanne

Brouwersstraat 15 | 5473 HB | Heeswijk-Dinther Uw opslagbox, veilig & vertrouwd! Bent u op zoek naar een opslagbox? Dan bent u bij ons aan het juiste adres boxen vanaf 14m2 Meer informatie? Mail dan naar info@box2000.nl of bel naar 0413-724965 en vraag naar ons aanbod Brouwersstraat 19, 5473 HB Heeswijk-Dinther 0413-294124 www.autobedrijfminnaar.nl Onderhoud en Reparatie APK keuring Airco service 24/7 Pechhulp NL+ EU Banden service Storingsdiagnose In-Verkoop auto’s Leenauto & Leenfiets Bij ons bent u op het juiste adres voor alles betreffende uw auto: AUTOBEDRIJF MINNAAR uw partner in autoplezier NOTARISSEN 1 9 3 7 202 1 is geworden KANTOOR BERLICUM Kerkwijk 13 073-5032255 info@wedn.nl KANTOOR HEESWIJK-DINTHER Heeswijk-Dinther Balledonk 33 0413-29 34 35 WWW.DA-NOTARISSEN.NL Dielissen en Altena NOTARISSEN “NOG STEEDS VERTROUWD MAAR ONDER EEN NIEUWE NAAM”

d’n HaDeejer - 21 Gevolgen van autisme Een kind opvoeden met autisme vraagt nogal wat. Dagelijks ondervinden veel moeders gevolgen van het autisme van hun kind(eren). “Ook wij liepen tegen dingen aan. Onbegrip, vragen. Dat vraagt veel van je,” legt Sanne uit. Haar oudste zoon heeft autisme. “Als er veel prikkels binnenkomen, kan hij heftig reageren. Zeker als hij het niet zelf onder controle heeft. Dan wordt het een chaos in zijn hoofd.” Ook de zoon van Marieke heeft autisme. Ze vult aan: “Ik was vaak onzeker. Doe ik het allemaal wel goed? Daarom was het mooi wat er die ochtend in Boxtel gebeurde. Voor zowel Sanne als voor mijzelf was het de eerste keer dat we een bijeenkomst van Mama Vita bijwoonden. We leerden elkaar kennen op de parkeerplaats en hadden vanaf het begin aan één woord genoeg.” Ontmoetingsplek Mama Vita is een ontmoetingsplek voor moeders die aan het onderzoeken zijn hoe zij, samen met hun omgeving, hun kind(eren) zo goed mogelijk kunnen begeleiden. De bijeenkomsten die Sanne en Marieke organiseren, staan in het teken van ontspanning, ondersteuning en educatie. “Daarnaast is het ook gewoon heel gezellig. De ene maand komt een inspirerende spreker langs of behandelen we een actueel onderwerp, de andere maand organiseren we bijvoorbeeld een yogales, iets creatiefs of gaan we brunchen.” Je bent niet alleen Sanne: “Ik herinner me de eerste bijeenkomst, die we in januari van dit jaar organiseerden, nog goed. De opkomst was overweldigend. Een vrouw met kinderen in de volwassen leeftijd liep binnen, sloeg haar handen voor haar gezicht en zei ‘Ik heb 20 jaar lang gedacht dat ik de enige was.’ Toen schoot ik vol.” Marieke: “Dat had ik ook. Dat we dat voor iemand kunnen betekenen. Op die eerste bijeenkomst kwamen 24 vrouwen, het gaf bevestiging. We zijn niet alleen. De behoefte is groot. Nu komt er maandelijks een groep van zo’n 30 vrouwen samen. De samenstelling wisselt. Niet iedereen heeft kinderen in dezelfde levensfase, waardoor je veel van elkaar leert.” Op adem komen De bijeenkomsten geven moeders zekerheid en zorgen voor veerkracht. Sanne: “Ik ga altijd met een positief gevoel naar huis en zie het dan ook als zorgen voor mezelf. Het doet me goed.” Marieke: “Met het organiseren van deze bijeenkomsten, vervullen we natuurlijk ook onze eigen behoefte: een plek om samen te komen en te verbinden. Stichting Mama Vita en Vereniging Balans bieden regelmatig educatieve webinars en fysieke workshops over autisme aan. De WhatsApp-groep, waarin we vragen stellen aan elkaar of ervaringen delen, is ook heel helpend. Soms organiseert Mama Vita een weekendje weg om op adem te komen.” Je bent welkom “De bijeenkomsten zijn voor moeders en verzorgsters heel waardevol. Ken je iemand? Vertel het door. Niet iedereen weet van ons bestaan, maar je bent echt van harte welkom.” Dat beaamt Sanne: “Het is zo belangrijk dat je voor jezelf zorgt. Wij moeders zijn geneigd dat niet te doen, zeker als een kind met autisme veel zorg vraagt. Maar geloof me, doe het. Zodat je uiteindelijk ook beter voor een ander kan zorgen.” Moeders mogen na aanmelding via veghel@mamavita.nl vrijblijvend aansluiten. Wie vaker wil komen, kan vriendin worden van de stichting. Om de bijeenkomsten voor moeders kosteloos te houden, zoeken Sanne en Marieke sponsoren. ‘Met kerst gaan we vooral niet te veel de deur uit, zodat het een moment van rust is. Dat is fijn voor de kinderen.’ Sanne van Rozendaal ‘EEN KIND MET AUTISME VRAAGT VEEL VAN JE’

22 - d’n HaDeejer erry Al 45 jaar van alle (super)markten thuis

d’n HaDeejer - 23 Gerry begon op 17-jarige leeftijd bij de Spar in Dinther, tegenover de kerk. “Hans de Visser kwam bij ons aan de deur vragen of ik bij de Spar wilde komen werken. Hij had de decaan van de LHNO benaderd, omdat hij personeel zocht en zij had gezegd dat ik beschikbaar was.” Gerry was een paar maanden daarvoor geslaagd en had twee sollicitaties lopen in Den Bosch, maar ze was blij om in het dorp aan de slag te kunnen. Ze had het er meteen goed naar haar zin. “Het was een klein, gezellig team van zes mensen en iedereen deed alles.” Sparboekje Een supermarkt zag er in die tijd nog heel anders uit. “Het assortiment was niet zo groot; qua brood hadden we alleen wit, bruin en volkorenbrood en een paar broodjes. De winkel was ook veel kleiner; als er 4 klanten binnen waren, dan stond het vol. Het magazijn was bijna groter dan de winkel zelf.” Een statiegeldautomaat bestond nog niet. “We moesten het bedrag zelf uitrekenen en op een briefje schrijven. We moesten sowieso veel meer zelf rekenen toen.” Ook de openingstijden waren anders. “Tussen de middag en op dinsdagmiddag waren we dicht, op zaterdag was de winkel om 16.00 uur gesloten en koopavonden waren er nog niet.” Wel werden in die tijd ook boodschappen thuis bezorgd. “Mensen schreven in een ‘Sparboekje’ welke boodschappen ze wilden hebben, wij zetten die klaar en Nard Gordijn bracht ze met zijn eigen auto rond. Als de mensen konden betalen, dan betaalden ze en anders werd het opgeschreven. Dan betaalden ze de week erna.” Zelf kregen de medewerkers hun salaris wekelijks in een envelop overhandigd. Grapjes In 1986 werden de Dintherse Spar en de Heeswijkse Végé samengevoegd tot C1000. Aan Plein 1969 werd een nieuwe winkel gebouwd. Gerry vond het leuk en zag het als een uitdaging. “Het assortiment werd vele malen groter en het team werd uitgebreid. We kenden elkaar allemaal uit het dorp, dat was gezellig. De sfeer was altijd goed, we maakten veel grapjes onder elkaar.” Ze herinnert zich nog dat een klant eens klaagde bij Toine Haeve dat de sneetjes brood zo klein waren. Haar toenmalige baas bedacht zich geen moment en haalde een brood overdwars door de snijmachine. “Zo, nu zijn de sneden wat groter, zei hij.” Gerry werd voornamelijk ingezet op kassawerkzaamheden maar sprong, net als iedereen, overal bij. “We waren van alle markten thuis.” In 2012 werd C1000 overgenomen door Coop en enkele jaren later verhuisde de winkel naar de andere kant van Plein 1969. Vorig jaar werd de winkel overgenomen door de supermarktketen Plus. Plezier Gerry is kassière en werkt daarnaast bij de bloemen, de sigaretten en in de slijterij. “Ik heb altijd met veel liefde en plezier in de winkel gewerkt en doe dat nog steeds.” Natuurlijk gebeuren er ook minder leuke dingen, maar daar heeft ze het liever niet over. “Ik wil niets oprakelen, want dan doe ik andere mensen misschien pijn.” Ze heeft nooit overwogen om ander werk te zoeken of om in een andere winkel te gaan werken. “Het is fijn om in het dorp te werken. Ik kan op de fiets naar het werk en ik heb het leuk met de collega’s en de klanten. Veel van mijn collega’s heb ik hier in de kinderwagen in de winkel gezien; ik vind het leuk om daar nu mee te werken. Ik ken ook heel veel klanten, sommige nog uit de tijd van de Spar.” Gemoedelijk Ondanks voorverpakte producten en scankassa’s, is er nog steeds veel contact tussen de medewerkers en klanten, vindt Gerry. “Dat komt ook, omdat we nog steeds lijnkassa’s hebben. Klanten die een praatje willen maken, komen vaak daar naar toe. Mensen delen veel; soms ben je een soort maatschappelijk werker. Ik vind het fijn om dan een luisterend oor te kunnen bieden, een keer de boodschappen voor iemand in te kunnen pakken of iemand een schouderklopje te kunnen geven. Soms stuur ik ook een kaartje, als mensen iets te vieren hebben of als er iemand overleden is. Dat is wel het mooie van werken in een dorp. Het gaat er hier heel gemoedelijk aan toe.” Als het aan Gerry ligt, gaat ze haar 50-jarig jubileum zeker halen. “Soms vragen mensen hoe lang ik nog moet werken. Ik zeg dan: ik mag nog 5 jaar. Ik ben heel blij dat ik het nog steeds mag doen!” Van gulden naar euro, van contant naar pin, van Spar naar C1000, naar Coop en naar Plus; ze maakte het allemaal mee. Al 45 jaar een vertrouwd gezicht bij het boodschappen doen in Hadee: Gerry van Zutphen. ‘Mijn favoriete kerstgerecht is carpaccio salade met truffelmayonaise en pijnboompitten’ Gerry van Zutphen Tekst Liseth Kuijs Fotografie Suzanne Verstegen Vormgeving Juul van den Heuvel

Meerstraat 42, 5473 VX Heeswijk | Gemeente Bernheze | www.vanboxtelgroep.nl Gedreven door uitdaging MEERSTRAAT 32, HEESWIJK DINTHER Ook het adres voor je vuurwerk! Van Soest & Partners richt zich vooral op ondernemers uit het midden- en kleinbedrijf, vrije beroepsbeoefenaren en particulieren. In een open informele sfeer zijn wij onze cliënten van dienst. Werkelijke betrokkenheid en aandacht vinden wij daarbij onontbeerlijk. Complete verzorging van administraties Opstellen en controleren van jaarrekeningen Loonadministraties en personeelsadvisering Juridische en fiscale adviezen Belastingaangiften Bedrijfs- en bedrijfsovernamebegeleiding Wij verrichten o.a. de volgende diensten: Vestiging: Heesch Heeswijk-Dinther Bezoekadres: Cereslaan 4 Plein 1969 1 Postadres: Cereslaan 4 5384 VT Heesch T F E info@soestacc.com W www.soestacc.com 0412 - 45 90 00 0412 - 45 90 01 Chinees Indisch restaurant Shang Hai Al ruim 35 jaar in HaDee Edm. van Dintherstraat 2c Heeswijk-Dinther 0413-291870 Maandag & dinsdag gesloten. Woensdag t/m zondag 16.00-20.30 uur. Meer info: www.shanghai-ko.nl

d’n HaDeejer - 25 Heb je iets leuks te melden of wil je je mening kwijt over een van onze artikelen? Mail dan naar redactie@hadeejer.nl ‘Ook in komend schrikkeljaar kunnen schulden grenzen overstijgen’ Nieuwe opbouwwerker Graag stel ik mezelf even voor! Mijn naam is Vince Verhoeven en ik ben 1 september gestart als nieuwe opbouwwerker bij ONS welzijn in de gemeente Bernheze. Wij bieden hulp aan mensen van alle leeftijden met een vraag of situatie die zijzelf (even) niet alleen kunnen oplossen, op het gebied van wonen, meedoen, financiën, zorg, opgroeien en ontwikkelen. Als eerste aanspreekpunt kijk ik of ik zelf iets kan betekenen, mijn collega's of eventuele andere organisaties. Je kunt me altijd vragen stellen via telefoon 06 – 4524 9146 of e-mail vince.verhoeven@ons-welzijn.nl, Ook ben je welkom tijdens ONS inloopspreekuur in het Willibrordcentrum, iedere dinsdagmiddag van 14:00-16:00 uur. Van woensdag 27 december tot en met woensdag 3 januari Een hartverwarmende winter, voor en door Heeswijk-Dinther! Hét winter-evenement van Heeswijk-Dinther is terug! Op Plein 1969 biedt een prachtige kunstschaatsbaan in kerstsfeer acht dagen lang plezier aan jong en oud. Iedere dag gratis schaatsen én diverse activiteiten zoals discoschaatsen, een IJshockey-clinic, een Curling toernooi en als kers op de taart: Heel Heeswijk-Winther Bakt! Daarnaast verzorgt MTC Bernheze voor alle sportievelingen op 2 januari om 17.00 uur een groepstraining voor jeugd van 8 tot 18 jaar en op 3 januari vanaf 8.30 uur een groepstraining voor volwassenen. Dit evenement zou niet mogelijk zijn zonder onze hardwerkende vrijwilligers, de bijdragen van lokale sponsoren en Actief Burgerschap HD. Voor het hele programma: volg ons op Facebook: Plein 1969 Hadee, Instagram: Plein_1969_hadee.

26 - d’n HaDeejer Sjanet Adank (60) woont met haar man en twee honden in Dinther. Ze doet sinds dit jaar vrijwilligerswerk als ‘schuldhulpmaatje’. Aan de keukentafel vertelt ze mij hoe ze mensen kan helpen hun leven terug op de rit te krijgen. Tekst Manon Verkuijlen Fotografie Ronald van Hastenberg Vormgeving Esmée Geubbels “Schuldhulpmaatjes proberen mensen met financiële zorgen te coachen om weer in ‘normale’ financiële omstandigheden terecht te komen”, legt Sjanet uit. “We helpen mensen hun inkomsten en uitgaven op een rij te zetten en brengen eventuele schulden in kaart. Ook coachen we hulpvragers om schuldenvrij te worden en we ondersteunen ze ook om dit vervolgens zelfstandig zo te houden.” Dit betekent dat Stichting Schuldhulpmaatje er niet is om alles te regelen voor een hulpvrager, maar dat zij ernaast zitten en stimuleren om alles zelf te regelen. “Alle telefoontjes en bankzaken doet de hulpvrager zelf. Wij zijn er puur om te coachen en iemand weer op de rit te krijgen”, vertelt Sjanet. “Een hulpvrager kan zichzelf aanmelden, het gebeurt ook dat iemand aangemeld wordt door familie of vrienden. “Dat eerste is eigenlijk het fijnste, want als een hulpvrager zelf komt, is hij vaak meer gemotiveerd om zijn problemen echt aan te pakken.” Koppeling hulpvrager en hulpmaatje “Het is de bedoeling dat onze coördinator eerst contact heeft met een hulpvrager en alvast een beeld krijgt van de casus. Hoe groot zijn de schulden? Wat wordt er gevraagd? Vervolgens gaat de coördinator kijken welk maatje bij deze hulpvrager past. Daarna komt er een gesprek, waarbij de hulpvrager, coördinator en het schuldhulpmaatje allemaal aanwezig zijn. Dit is puur een gesprek ter kennismaking, Maatje voor schuldhulpvragers ‘Stimuleren om alles zelf te regelen’

d’n HaDeejer - 27 ‘Ik heb altijd rieten engeltjes in mijn kerstboom hangen’ Sjanet Adank verder gebeurt er nog niks”, vertelt Sjanet. Na dit gesprek worden er afspraken gemaakt, wordt er in kaart gebracht wat de schulden precies zijn en wordt er een plan van aanpak gemaakt. “Als de schulden bijvoorbeeld zo hoog zijn dat er een huisuitzetting dreigt, moet er meteen flink actie worden ondernomen. Op het moment dat er schulden zijn rondom aankopen die niet betaald zijn, dan vragen we de hulpvrager om deze in kaart te brengen. Vervolgens kijken we samen hoe we dit weg kunnen werken.” Voorbereiding schuldhulpmaatje “Een aantal jaar geleden heb ik voor het eerst gehoord over de organisatie, via iemand hier in het dorp die dit werk deed”, geeft Sjanet aan. “Op dat moment deed ik nog ander vrijwilligerswerk waar ik mijn tijd in stak: vluchtelingenwerk. Hier kwam ik veel in aanraking met mensen die financiële problemen hadden, dus dat heeft me wel getriggerd om hier iets mee te gaan doen. Vorig jaar na corona dacht ik: het is misschien wel tijd om als schuldhulpmaatje te starten.” Vanaf begin dit jaar is ze gestart in deze functie. Haar ervaring tot nu toe is positief: “Het is gewoon heel fijn om iets te doen waarmee ik mensen kan helpen om zelfstandig hun leven weer op orde te krijgen.” Sjanet vertelt dat je niet financieel onderlegd hoeft te zijn om dit werk te kunnen doen. In principe kan iedereen zich aanmelden als schuldhulpmaatje. “Je krijgt een driedaagse cursus waarin alle facetten aan bod komen. Dit wil niet zeggen dat je volledig voorbereid bent op de praktijk, want je komt van alles tegen. Maar je hebt wel een bepaalde kennis en je weet ook dat je op andere maatjes en je coördinator terug kunt vallen, mocht je ergens niet uitkomen.” Schaamte Tijdens de cursus en in de praktijk ziet Sjanet veel verschillende oorzaken. “Het is zo wisselend hoe mensen in de schulden terechtkomen. Dat is soms pijnlijk om te zien. Iemand heeft het vaak goed voor elkaar en komt door een bepaalde situatie in de schulden terecht. Dit kan al door zoiets simpels als een scheiding gebeuren. Daarnaast komt een hulpvrager bijna altijd pas, als de schulden al veel erger zijn dan je zou willen. Dit komt vaak door schaamte. Mensen die echt schulden hebben, laten vaak hun post dicht, waardoor boete op boete stapelt. Dan hebben ze vaak niet meer in de gaten dat het al zo hoog opgelopen is.” Hoe kun je wel rondkomen Op het moment dat een schuldhulpmaatje bij een hulpvrager komt, wordt er gekeken naar een termijn waarbinnen de schulden op te lossen zijn met het salaris van diegene. “We kijken dan of dit binnen een bepaalde termijn kan. Kan dit niet, dan moeten er soms ook andere instanties worden ingeschakeld zoals een bewindvoerder of schuldhulpverlening. ”Als de schulden echt te hoog zijn, moet er iemand worden ingeschakeld die dit professioneel doet. In dit geval kan een schuldhulpmaatje nog wel fungeren als coach. “Samen kijken we dan hoe een hulpvrager van het geld dat overblijft, rondkomt. Waar je op moet letten met boodschappen doen, bijvoorbeeld.” Sjanet sluit af met een oproep: “We kunnen altijd meer schuldhulpmaatjes gebruiken, dus mocht je hiervoor openstaan? Graag!” ‘Een hulpvrager komt bijna altijd pas, als de schulden al veel erger zijn dan je zou willen. Dit komt vaak door schaamte’

Made with FlippingBook

RkJQdWJsaXNoZXIy MjU2Mzc=