d'n HaDeejer juni 2024

Bevroren dekens, geen riolering, een open haard waarop werd gekookt en slachten van eigen kippen om er later van te kunnen eten: dingen die we ons nu niet meer kunnen voorstellen in ons leven. Toch was het een halve eeuw geleden aan de orde van de dag bij Miet Sigmans (88) en haar gezin. Zij waren de laatste bewoners van de Meierijsche Museumboerderij. Na hun vertrek benoemd tot rijksmonument en teruggebracht naar het leven van hun voorouders, rond 1880 en 1930. Miet de Mol is 27, als ze trouwt met haar man Jo († 2020). Ze leerden elkaar kennen in de danstent in Dinther. Jo woonde met zijn ouders aan de Meerstraat, in de boerderij die ze na hun trouwen overnamen. Miet groeide op in Loosbroek, in een gezin van negen kinderen. “Het boerenleven kende ik van- uit huis. Aardappels rapen, het vee verzorgen en de moestuin in. Het maakte niet uit wat er moest gebeuren, ik hielp graag vooruit.” ALTIJD BEZIG. “Het was nog het staartje van de Tweede Wereld- oorlog, maar toch heb ik warme herinneringen aan mijn jeugd in Loosbroek”, vertelt Miet met een glimlach. “Bij ons thuis was er altijd wel iemand om mee te keuvelen. Ook werd er veel gezongen, vaak rondom de haard. Ik was de één na oudste van ons gezin en voelde me verantwoordelijk om voor mijn broers en zussen te zorgen. Ook vond ik het mijn taak om mee te draaien op de boerde- rij. Dat was geen verplichting vanuit mijn ouders hoor, dat hoorde gewoon. Stilzitten kon ik niet, ik zag altijd werk en wilde bezig zijn.” GENERATIE OP GENERATIE. Dat sloot, bleek later, goed aan bij het leven van Jo. “We vonden elkaar in het actieve en buiten leven. Jo was ook altijd in de weer. En tegelijkertijd de rust zelve. Dat waardeerde ik aan hem. Hij wilde de boer- derij van zijn ouders overnemen. Dus toen we trouwden in 1962, zijn we er de volgende dag nog ingetrokken. Na- tuurlijk was dat in het begin even wennen. We kwamen uit verschillende gezinnen. Mijn schoonouders boerden aan de Meerstraat op een traditionele manier. Dat ging generatie op generatie hetzelfde.” MODERNISERINGEN. “Pas later toen we een gezin kregen, hebben Jo en ik mo- derniseringen aan het boe- renbedrijf en het woonhuis doorgevoerd. We vervingen ramen en verlaagden het plafond om kou te bestrij- den. De oude plee achter de paardenstal bleef. Het bui- tengebied in Heeswijk kreeg pas riolering, nadat de boer- derij ‘museumboerderij’ was geworden. Dat kun je je toch niet meer voorstellen?” DAGELIJKS RITME. “Het leven was goed in die tijd. Gemoedelijk, eenvoudig en daardoor overzichtelijk. Al onze drie kinderen (Gerard, MIET. GEBOREN IN LOOSBROEK OP 16 JULI 1935 GETROUWD MET JO SIGMANS MEISJESNAAM MARIETJE DE MOL HOUDT VAN KIENEN EN WINT DAN REGELMATIG WILDE GRAAG STUDEREN ALS ZE NIET OP DE BOERDERIJ BLEEF WONEN BAKTE ALTIJD PANNENKOEKEN BIJ OPEN DAGEN VAN DE MUSEUMBOERDERIJ IS TROTS OP DE ROL VAN DE BOERDERIJ IN HET LEVEN VAN DE FAMILIE SIGMANS MIET SIGMANS woonde op de Meierijsche Museumboerderij Tekst Eline Sigmans Fotografie Ronald van Hastenberg Vormgeving Esmée Geubbels Een stukje familiegeschiedenis d’n HaDeejer - 7