d'n HaDeejer september 2024

22 - d’n HaDeejer STOPPEN HOORT BIJ HET LEVEN “Ik heb gisteren mijn koeien verkocht aan een handelaar. Als de silo leeg is, dan is het afgelopen. Dus ik denk nog drie weken en dan is het klaar.” Jeroen vertelt heel nuchter dat hij gaat stoppen met boeren. Stoppen, het hoort bij het leven en er gaan vast nieuwe deuren open. “Hij gaat het wel missen hoor”, vult zijn vrouw Dionne aan. Maar als Jeroen alle plussen en minnen optelt, dan overheerst het gevoel dat dit de juiste beslissing is. “Maar het zal wel wennen zijn: ik hoef niet meer per se vroeg op en niet meer twee keer per dag te gaan melken. Ben eigenlijk ook niet zo stipt, zou trouwens wel beter zijn voor de koeien.” De manier van boeren is veranderd, de discussie hoe dieren te houden en te verzorgen verschuift heel langzaam, de risico’s worden groter, de extremen in het weer worden steeds heftiger. Dus dit is het juiste moment om afscheid te nemen van de koeien. IK DOE ALLES ZELF Jeroen is geboren en getogen op de boerderij achter het kasteel. Zijn opa Johannes kwam in 1923 met negen kinderen naar Heeswijk en hier werden er nog negen meer geboren. Van deze achttien kinderen was zijn vader Herman de jongste en hij nam het bedrijf van Johannes over in 1960. Jeroen heeft vanaf zijn 18e in de maatschap gezeten met zijn vader en vanaf 2004 het bedrijf overgenomen. Op dit moment staat een deel van de 40 koeien nog steeds in het achterhuis. Jeroen is de laatste boer in Heeswijk die traditioneel weit (de koeien in de wei laten grazen, red.) en melkt. Het melken doet Jeroen nog steeds zelf, zonder hulp van een robot: “Ik ga twee keer per dag alle koeien langs om te melken en moet er dan echt onder kruipen. Zojuist heb ik trouwens nog van twee accu’s één accu gemaakt. Ik doe alles zelf. Ben boekhouder, hovenier, loodgieter, elektriciën, dierverzorger en akkerbouwer. En dat maakt me dan misschien wel uniek met deze boerderij.” KOEIEN VERDWIJNEN Half september verdwijnen de koeien uit de wei bij het kasteel. “Ik heb altijd gezegd dat ik voor mijn 55ste wilde stoppen met boeren. Het is fysiek zwaar werk dat lichamelijk ook wel zijn tol eist. En wat de toekomst gaat brengen? Ik sta overal open voor. Ben niet zo van het leren, maar wellicht nog ooit een leuke cursus. Ik blijf akkerbouw en natuurbeheer doen. En heb in het verleden ook altijd dingen erbij gedaan: heb tien jaar kuil- en bodemmonster genomen en daarna boerderij-uitjes georganiseerd. Stond ik met de directie van Eindhoven Airport koeien te melken op de vroege ochtend.” DRUK ERAF Waar Jeroen het meest naar uitkijkt, is dat de druk eraf gaat. Dat er ruimte komt om naar de fotowand van zijn boerderij en het kasteel in Laverhof te gaan kijken. En vooral dat hij met zijn gezin een reis kan maken naar Amerika. Wat is Jeroen van alle jaren boeren nou het meest bijgebleven? “Ik ben ooit met de tractor over de speelgoedtractor van mijn zoon gereden, waar hij toen nog op zat. Hij had uiteindelijk niks, maar het geeft wel aan dat je ooit geluk moet hebben in je leven.” Jeroen stopt met boeren Het is een vertrouwd gezicht, als je aan komt rijden bij Kasteel Heeswijk: de koeien in de wei voor het huis van Jeroen van Gaal (54). Op misschien wel een van de mooiste plekjes van Heeswijk woont en werkt hij, samen met zijn vrouw Dionne en kinderen Stan, Joris en Dieke. Tekst Lieke Faes Fotografie René Kuijs Vormgeving Esmée Geubbels