d'n HaDeejer oktober 2024

“Nadat ik de eerste kaarten gekregen had, dacht ik: oh, das wel leuk zo, die ansichtkaarten”, begint Dick. Naar aanleiding daarvan ging hij een paar winkels, zoals Henk Habraken en Frans Thomassen, die verkochten kaarten. Hij vertelt: “Ik heb ook ooit een advertentie in ‘DeMooiBernhezeKrant’ gezet met de vraag of mensen nog kaarten hadden. Dat heeft er toen ook een aantal opgeleverd.” Op de vraag waarom het sparen zo leuk is, antwoordt hij: ‘Het is eigenlijk een beetje nostalgie. Van onze eigen straat heb ik bijvoorbeeld foto’s, die op drie of vier verschillende plaatsen en tijden genomen zijn. Dat vind ik echt mooi om te zien. Het zijn bijna altijd beelden van voor de oorlog, het zag er toen zo anders uit!” Ook vertelt Dick dat hij het bijzonder vindt om de oude gebouwen uit ons dorp terug te zien, zoals het klooster. “Dat was zo’n prachtig gebouw,” voegt hij toe. Verder is het bijzonder dat deze kaarten vroeger echt hier in het dorp gemaakt werden. ‘Bijvoorbeeld de kaarten van drukker Jos P, uit de jaren 50. Daar heb ik ook de meeste kaarten van.” Dick is een échte verzamelaar: “Het is niet zo dat ik een complete verzameling koop. Ik spaar de kaarten echt één voor één.” Hoeveel kaarten er precies in omloop zijn, is niet bekend. De collectie is dus ook nooit echt compleet. Het mooiste aan het sparen vindt hij het gevoel dat mensen aan hem denken, ook al zijn het kaarten die hij al heeft. “Dat vind ik dan zo mooi! Dat mensen mij soms bellen met het bericht dat ze nog kaarten hebben of dat ik opeens kaarten in de brievenbus vind en zelfs niet eens weet van wie ze afkomen.” Via deze weg wil hij deze mensen dan ook alsnog bedanken. “Dat vind ik echt zo bijzonder!”