d'n HaDeejer oktober 2024

8 - d’n HaDeejer Iedereen rouwt op zijn eigen manier Wat was jouw manier om met je verlies om te gaan? “Je krijgt allerlei adviezen. ’Je moet alles weer een keer meegemaakt hebben,’ zeiden ze. Daar hield ik me aan vast, heel rationeel. Maar dat klopte voor geen meter. En ‘Je moet het een plekje geven,’ dat vind ik de meest waardeloze uitdrukking die er is, maar een betere heb ik ook niet. Dit geef je geen plekje, rouwen is iets organisch. Op een gegeven moment vind je daar je rust in. Na twee jaar nam het niet meer mijn hele dag in beslag, kon ik ook weer met andere dingen bezig zijn. Dat was eerst heel bizar. Als ik een dag niet aan haar gedacht had, voelde dat heel slecht. Daarna ging het steeds wat beter. Nog regelmatig raakt iets me. Op onverwachte momenten word ik verrast. Een verjaardag en kerst zie ik aankomen. Maar soms kom ik ergens langs en is er opeens een herin- nering. En dan zit ik op het ‘benkske’ een potje te janken. Even stilstaan, vol zelfmedelijden, verwerken. En de dag erna denk je: dat was fijn. Heel goed om erop te gaan zitten, maar je moet er wel weer van af. Want de wereld is buiten. Ik wil leven. Ik wil dingen ondernemen, risico’s nemen, de wereld zien.” Als iedereen linksaf gaat, ga ik rechtsaf