d ’ n hadeejer
19
De focus ligt op wat wel kan
“We gaan meestal drie weken op vakantie. Voordat ik op
vakantie ga, vier ik met mijn moeder ook een soort vakan-
tie. We bekijken de foto’s over onze vakanties in Italië, eten
pizza’s en maken lekkere wandelingen in de zon.
Toen het een paar weken geleden vroor en ook gesneeuwd
had, gingen we op wintersport. Ze kreeg een dikke fleece-
deken om, we maakten flinke wandelingen en dronken
warme chocolademelk. Dat is voor ons geluk.”
Kennis
“Ik schakel tussen hoofd en hart en probeer daar de ba-
lans in te vinden. Daarbij maak ik graag gebruik van het
relativerend vermogen van de mannen in mijn omgeving.
Ik heb veel vertrouwen in hen.
Als ik het niet meer weet, ga ik op internet of in de biblio-
theek naar achtergrondinformatie zoeken. Ik leer ook
van de ervaringen van anderen. Het is zo belangrijk om
de dood, het missen van iemand zoals diegene was, be-
spreekbaar te maken. Het geeft lucht.”
manier gezocht waarop we vooral in onze kracht zouden
komen en haar die steun zouden kunnen bieden, die ze
ons altijd had gegeven.
Vooral mijn vader, maar ook wijzelf, vonden het belangrijk
dat er tijdens het verdelen van taken ook rekening werd
gehouden met ons eigen bestaan en de prioriteiten daar-
in. Natuurlijk gaf dat spanning. Maar door onze open com-
municatie, met respect voor elkaars mening, kwamen we
er met zijn allen uit.”
Besluiten nemen we samen
“Na haar verblijf in ziekenhuis, revalidatiecentrum de Tol-
brug en de revalidatieafdeling van Laverhof, kwam ze naar
huis. Het was zo moeilijk, maar ze moest verder. We beslo-
ten, samen met haar, een gedeelte van de verzorging door
de mensen van Laverhof te laten doen. Er bleef dan nog
een flink stuk voor mijn vader, haarzelf en ons over.
Het zijn de kleine dingen die zo belangrijk zijn. Waar is zij
aan gehecht, wie was zij als oma en moeder en hoe kon
ze dat zo veel mogelijk op haar manier blijven? Het zijn
allemaal dingen waar we samen met haar naar op zoek
zijn gegaan. Het blijft natuurlijk zo dat ze haar angsten bij
ons neerlegt, maar door actief naar haar te luisteren en te
kijken en niet te denken dat wij het beter weten, komen
we er altijd uit. Natuurlijk is het een groot voordeel dat we
elkaar zo goed kennen.”
Opnieuw prioriteiten stellen
“Ik moest opnieuw mijn prioriteiten stellen, er moesten of-
fers gebracht worden. Samen met mijn partner keken we
naar dat wat wij in het leven belangrijk vinden. Ik ging min-
der werken, gaf dus een stukje carrière en loon op. Maar
kon er voor haar zijn.”
IKZOEK
NAARGELUK
VOORMIJN
MOEDER
